Sessiz sokaklar solgun sensiz ne bizarlar
Artýk ne bir kuþ sesi var ne de þevk ey yar
Daðlayan hasret yüreðimi hüzünle baðlar
Þimdi halime kim yanar, hicran içimde nar

Ne sevda yüklü yürürüm ve ne de ölürüm
Hayatýn baðrýndan neþet eden sürgünüm
Mahkûmiyeti iyi bilirim özlemi yâd ederim
Kimseye söz etmeden nefeslenirim üþürüm

Neye meftunum ve kime ram olan adayým
Ruhumun kanatlarýnda hala ben yastayým
Kalbi umutlarýmla niyazdayým ve nazdayým
Ve ömrün kalanýnda hazaný koklamak yatým

Sen nerdesin ve kimin deminde kafestesin
Sen sessiz çýðlýðýn hicranýný nerden bilirsin
Ne bir busesin ve ne de aþkýn erdemindesin
Sen kalp sesiyle terennüm edilen bir naifsin

Ey zaman ve ömürde kalan anlamlý heyecan
Artýk geçip gidiyor dizlerden dermen ve kan
Ne kadar nazar etsen de temaþa etmiyor can
Zaman içinde yeniden dirilmek için uðraþýr an

Sanýrým sana elveda deme vakti geldi çoktan
Ve þimdi hatýrýnda ne kaldýysa korkmadan an
Ýþte hala kan akýyor damardan, aþk umutken
Ölüm seansý yakýnken, dirliðim elemle bir dem




Mustafa CÝLASUN