Yol gözüktü. Yine meþakkatli mi meþakkatli bir yol. Adresi bilmiyorum. Sora sora Baðdat’ý bulan ecdatlarýmýza güveniyorum. Tabelalarý kolaçan ediyorum. Her taraf kahverengiyi gösteriyor. Ben yine orta yolu deniyorum.

Git gide uzaklaþýyorum merkezden. Daðlarý tepeleri aþýyorum. Kaçýyorum bir yerlerden ama nereden, kimlerden kaçtýðýmý bilmiyorum. Yoruluyorum. Bir su kuyusuna yaslanýyorum dinlenmek için. Kana kana su içiyorum. Biçiyorum ardýndan içimde saklý tuttuðum her þeyi testere niyetine.

Yola koyuluyorum. Dermansýzým ama dermanýn sahibine güveniyorum. Çölleri, vahalarý aþýyorum lakin bir türlü kendimi aþamýyorum. Kaçamýyorum derbeder aynadan. Anlýyorum; ayna, yorgunluðu gösteriyor akrep ve yelkovana inat.

Uzanýyorum çalýlýklar arasýna. Rüyamda uzun bir yolculuða çýkýyorum. Ufukta bir karartý görülüyor. Teni dikkatimi çekiyor. Yine aðzýndaki baklayý çýkarýyor dudaklarým. Ufukta bir kahverengi var! Zaman geçtikçe yaklaþýyor, yaklaþýyor. Korkuyorum ama neden korktuðumu bilmiyorum. Bu renk beni çýldýrtýyor.

Terlemiþ vaziyette çalýlýklar arasýndan kalkýyorum. Silkelenen baþýmý yukarýya kaldýrýyorum. Yine ayný ton. Yine ayný tablo. Nispet edercesine maviliðe, gökyüzü neden bu kadar kahverengi… Bak gördün mü okyanus da göðün renginde. Bu Renk Saltanat mý edindi dünyayý kendine?

Doðudan batýya doðru salýyorum kendimi. Gidiyorum gidiyorum. Uzaklaþtýðým merkezden yine ayný merkeze varýyorum. Anlýyorum ki ben hep ayný yerdeymiþim. Anlýyorum ki ben hep oradaymýþým. Anlaþýlan tripot görevini üstlenen bedenim ve gözlerim hep ayný noktaya takýlý kalmýþtý.

Yani gözlerim Kahverengi Gözlerinde…


Fatih KAYABAÞI