vakit varken
yürüyelim sahil kenarýnda
ya da tarlalarýn ortasýndan geçen
toprak kokulu bir yolda
ellerin ellerime
sýfýr kilometre uzaklýkta olsun
yapýþýk bulutlu mavi göðün altýnda
gülümseyelim öylesine
bizi solukla besleyen hayata










vakit varken
selam gönderelim eþe dosta
þehir parkýnda oturalým
üzeri iç içe geçmiþ kalplerin
býçak ucuyla çizildiði bir bankta
hayran kalalým
her bakýþta yeniden
bizi farklý gösteren beceren
sihirbaz ruhlu hayata








vakit varken
uzun bir roman okuyalým
kahramanlarýyla dertleþelim
satýr aralarýnda
dostlarýmýzý tanýtalým
sevginin evrene dar gelen bedenini
ve evrenin bu yüzden
giderek geniþlediðini
Galile’nin boþ yere ölmediðini anlatalým
Gorki’nin hayalle besleyip
hayata baðladýðý kahramanýna



ve sevgilim
henüz vakit varken
yani ölüm
mesafesiz bir uzaklýkta
bize sunulmuþ sürenin tersi kadar
durmaktayken hala
doldur kalbimin çukurunu soluðunla
sarýl sarýl bana






güvercinleri de anlatalým
zeytin dalý taþýmaktan
vazgeçmeyeceklerini asla
çocuklara...
















.........................z.ersoy