Kýrmýzý bir hikâyede nar tanelerinin iþi vardýr mutlaka
Kaçgöç zamanlarýnda ay ýþýðý da lazým
Gözlerine düþmüþ maðrur yakamozlar da
Ancak filozof bir yaðmur ýslatabilir düþleri
Bilirsin, hiçbir sevda masalý bitmez mutlu sonla

Arnavut kaldýrýmlý sokaklarda martýlar üþür çocuðum
Bir bilinçlenme çaðýdýr koltuk altlarýndaki kýllar
Böðürtlen dikenlerinin tanýklýðýna saklama kýrmýzýlarý
“Felsefenin baþlangýç ilkeleri’ne daha çok var

Emperyal bir aþka ipek kokular sürsen ne yazar
Yoksulluk dýþýnda her þey eksilir, dualarýn dili ketum
Yalnýzlýk, bütün aþklarda kendinden menkul bir hüzünle kanar
Gitmek gibi bir þeydir hayat, nereye olduðunun ne önemi var
Çýkarsýn aþka giden uzun yola, gidersin gidebildiðin kadar

Çocukluðunun bayramlarýna
Birkaç ekþi nar tanesi düþer belki, iþte o kadar