Sorularla dolu bir kitap... hiçbir zaman eksiksiz olamaz. -Robert Hamilton |
|
||||||||||
|
Daha ne duruyorsun gün ilerliyor yana yana Karýnca kendi macerasýnda bir an bile durmuyor Aðaç suskunluðunun içinde dinlenmiyor hiç daha ne duruyorsun bir yýldýrým kahkahasý,bir fýrtýna çýðlýðý kadar zaman içinde ne duruyorsun bu rüzgar birden bire susacak Kamýþlar þarkýlarýný býrakacaklar o susuþla, bulutlar kalakalacak Kendini merkezine koyarak yaþadýðýn dünyada,mutsuzluklarýna,yanlýþlarýna hep kendi dýþýnda nedenler aramadýn mý? Aslýnda bu deðil mi, yaþamýndaki en büyük arayýþ.Her defasýnda senin aradýðýn insanlarla dolu çevrenin kalabalýðý.Her defasýnda aranan sensen,varlýðýn seni arayanlara ne katýyor onu bul.Birilerinin kupkuru zamanýný yeþertiyorsan,birileri sana içlerinde hiç bitmeyen çýkmazlarýný kusuyorsa ve sana bir kez bile gerçekten yaþadýðýn sýkýntýlarý çözmek amacýyla sormuyorsa,yaþayacaðýn hayal kýrýklýklarýnýn sorumlusu onlar deðil,kendinsin. Elmas aslýnda ýþýltýlý bir taþtýr,ne yaranýn kanýný durdurabilir,ne ölüye nefes aldýrabilir.Ona deðer yükleyen biziz.Put da cansýzdýr ve ona tapan da kendisi yonttu putunu.Çoðu insanýn aslýnda bir deðeri yoktur ve biz deðerli kýlarýz onlarý.Yaþamýmýzda bir seyirciden öteye gitmezler ve bize dair þeyler canlarýna dokununca çevremizdeki varlýklarý son bulur.En yaralý zamanýmýzda yanýmýzdan kaçarlar.Hastalanýp yatalak olsak kaç kiþi kalýr çevremizde bunu oturup düþünmeliyiz.Çok diyorsanýz,gidip yýllardýr yatalak olan birine sorun.Siz sahi yatalak birini kaç kez ziyaret ettiniz… Bu zamana kadar çevremizden gelip bir süre konaklayýp,sonra da giden onca insandan geriye kim kaldý. Yaþamýn zorunlu bir gereði midir bu.Bir zamanlar aþk sanýp yandýðýmýz nice hayal kýrýklýðý kalmýþtýr yüreðimizde,sonradan düþündükçe gülümsediðimiz. Güzellik ve güzel,doðruluk ve doðru,dostluk ve aþk yaþadýðýmýz dünya,yetiþtiðimiz muhit,giderek izlediðimiz filmlerden kitaplara dizilerden gazetelere ne varsa onlar tarafýndan öðretildi bize.Ýlk öðrendiklerimiz eski filmlerde romanlarda kalsa da onlarda sevdiðimiz masumiyet aslýnda bizim masumiyetimizdi. Bütün yaþamýný öðretilmiþ güzellikleri,aþklarý,dostluklarý arayarak geçirdin.Ýþte böyle yaptýðýn için,kendin de öðretilmiþ güzelliklere,dostluða,aþka sahip bir insan olmaya çalýþtýn.Oysa Leyla’nýn güzelliði yalnýzca Mecnun için vardý.Oysa yaþam bulut için yaðmaktý,kelebek için çiçeklerin üzerinde yaþadýðý þiirsel düþtü,kuru aðaç için her yýl yeniden çiçek açmak, meyve vermek,bulutlara dal uzatýp,sabahlarý kuþlarla karþýlamaktý güneþi. Sayýsýz istekle dolu gönülde aþklar nasýl yer bulabilir kendine.O istekleri gerçekleþtirmek için yaþamak,sahiden yaþamak mýdýr.Daha da zengin olmak,daha iyi bir kariyere sahip olmak,daha çok beðenilmek,daha çok adam yerine konulmak,herkesin ulaþamadýðý birinin yari olmak.Yani baþkalarýnýn istediði özelliklere sahip bir insan olabilmek için geçen ömürlerden geriye ne kalýr yaþamak adýna. Öðretilmiþ güzelliklere,mutluluklara sahip olmak mýdýr yaþamak. Kimi insan vardýr,nefret ve benzeri olumsuz duygular üzerine kurar tüm yaþamýný.Kim bilir belki de böyle bir dünyaya gelmiþ veya atýlmýþtýr.Böyle bir dünyada yaþama biçimi,kendisine mutlaka düþmanlar bularak onlarla uðraþmak,yasadýr.Bütün yaþamlarý düþmanlarý,hasýmlarý ile uðraþmakla geçer.Böyle bir dünyaya atýlanlar,eðer oraya uygun deðillerse uyum saðlamalarý çok zor olacaktýr.Nefretin ve düþmanlýðýn yaþam biçimi olduðu dünyalarda,buraya yabancý olanlar hýrpalanarak baþlarlar soluk almaya.Baþlangýçta soluk alamazlar,giderek dengeleri bozulmaya baþlar.Kendilerinden veya baþkalarýndan nefret edenlere sevgiyi öðretmeye kalkmanýn imkansýzlýðýný bilmeden durmadan çabalarlar; özverilerde bulunur,defalarca kýrýlýp toparlanmaya çalýþýrlar; mecalsiz kalýrlar.Zamanla kendilerine verilen acýlara ve düþ kýrýklýklarýna tepki göstermeye baþlarlar. Buraya ait,buranýn kurallarýna uygun davranan bir hastaya dönüþmekten kaçamazlar ne yazýk. Nefretin yaþam biçimi olduðu dünyalarda herkes hasta birer mahkumdur.Bazan en yakýnlarýný katlettiren cinnete dönüþür,bazen birikip toplumun en iltihaplý yerinden cellatlar çýkartýr.Gazeteler,televizyonlar onlarýn haberleriyle doludur. Bazýlarý ise olgunlaþmasýný ve büyümesini orada tamamlayacaktýr.Yüreðini nefretlerle,düþmanlýklarla,kinlerle,hasetliklerle donatan için bu dünyada huzur diye bir þey olur mu.Cehennemi kendi içinde taþýr insan.Sürekli olarak azap çeker ve huzursuzdur.Cenneti kendi içinde taþýyanýn da huzursuzluklarý olacaktýr elbet ama bu daha çok dünyanýn eðriliklerine karþý verdiði savaþtaki aldýðý darbelerin acýsýdýr.Deðilse insanlara dair bütün kapýlarý açýlmaya hazýrdýr sevgiyle.Fakat kapýyý açýk tutmasýndan dolayý defalarca darbe yemiþ,iyi niyetinin acýsýný hep pahalý ödemiþtir.Yine de insan kalabilmek deðil mi aslolan ve büyümek bu deðil mi. Dünyanýn hiç bir yerinde tek baþýna sevgi veya tek baþýna nefret üzerine inþa edilmiþ bir dünya yok.Her ikisi de her yerde hazýr,iç içe ve bizi bekliyor.Her zaman bir umut vardýr.Kim bilir insanlýk en çok,en zor koþullarda açýða çýkabiliyor.Özverinin en büyüðü can pazarýnda yani savaþ alanýnda net olarak ortaya çýkýyor.Ýnsanlarýn baþkalarýnýn canýný kurtarmak için öldüðü yerde.Bu bakýmdan,en yoksul yerlerde daha çok fedakarlýk var oluyor.Varsýl yerlerde herkes servetinin miktarýna göre dizayn oluyor.Bozkýr bitkileri eski zaman derviþleri gibidir.Bir lokma bir hýrkayla yaþayan derviþ vakarýný taþýr,Yunus’un Hacý Bektaþ’a meyvesini götürdüðü alýç aðaçlarý.Kangallar,yavþanlar,sýðýr kuyruðu otlarý neredeyse susuz büyür.Varsýllar dünyasýnda aç gözlülüðün sýnýrý yok.Dünyayý kan içinde koyan aç gözlülük emekçilerde hiç olmadý.Kaktüsler susuz açtý çiçeklerini,kuþkusuz çölün gözyaþlarýyla.Emperyalist yamyam çölün altýný üstüne getirdi mavi damarlarýndaki petrolü sömürmek için. Daha ne duruyorsun ar damarý çatlamýþ bir gülüþle dünyaya bakan bir ýrgat gördüysen yol kenarýnda Daha ne duruyorsun tokaçla derede çamaþýr yýkayan kadýnýn çocuðunu emzirmesi iliþmiþse gözüne Bir yerlerde oysa,bütün bunlarý bir tarafa býrakýp zulme karþý savaþ verenlerin var olduðunu biliyorsun sen de.Onlara dair oturup baþlý baþýna düþündün mü hiç. Topraðýný,ekmeðini,namusunu elinden alanlara karþý kelle verenler var,senin bu yazýyý okuduðun anda bile.Birilerinin beðenmesi,”aferin” demesi için deðil bu yaptýklarý.Ya da ölümü kutsallaþtýrmak adýna deðil.Ýnsan olabilmek için verilen kavgalardýr özgürlük kavgalarý.Çok þey deðil gibi görünen bir hak ve taleptir.Çok þey deðildir yaþama hakký insanlarýn insanca bir dünyada. Yeryüzündeki adaletsizliklere karþý çýkmadýðýmýz oranda biz de insan olma noktasýndan uzak düþüyoruz demektir.Haksýzlýða,zulme,zalime ne kadar tarafsýz ve sessiz kalýyorsak,insanlýðýmýzdan o kadar uzaklaþýyoruz demektir.Bir kiþiye yapýlan haksýzlýk tüm toplumun yarasýdýr türünden törenlerde demeçlerde söylenen sözleri alkýþlayarak insan olamayýz.Baþkalarýnýn acýsýna seyirci oldukça insan olmamýz mümkün deðil.Katillere sustukça onlarýn cürümüne ortak bir insanilikte yaþýyoruz demektir.Durum böyle olunca kendimize soralým.Biz ne kadar insanýz? Parasýzlýktan okulunu býrakan kaç öðrenciye destek olduk ve bunu kaç kere yaptýk.Destek olamamýþsak destek aradýk mý. Sonbaharda turna katarlarý geçer bozkýr gecesinin yüksek katlarýndan,kekre sesleriyle el sallayarak Ve yaðmur sularýný kana kana içer aðaçlarýn kökleri Kendimizi merkezine koyduðumuz dünyada bizim dýþýmýzda köpük köpüðe koþan bir küheylandýr yaþam Daha ne duruyorsun az önce bir yýldýz kaydý Senin gördüðün kirazýn gövdesi çopur esmer ve nasýrlýdýr Onun gönlündeki çiçekleri göremeden aþký araman boþuna Seni altunun soðuk ölü bir büyüyle yansýyan parýltýlarý çekmektedir Suretten öteye geçemeden sadece bir suret olarak yaþarsýn bu dünyada Senin aradýðýn þey öðretilmiþ,ezberletilmiþ beynine kazýnmýþ bilgileri alaþaðý edecek baþka bir bilgidir.Beynine kazýnmýþ bilgilerle ne dostluklarýn kalýcý oldu ne aþklarýn aþk oldu ne de içinde huzur..Bunu beyninden kazýyacak bilgi ise aslýnda sözcüklere hiç dökülmemiþtir. Çünkü ne bülbüllerin þakýmasý,ne kuðularýn dansý,ne atmacanýn gözlerindeki ahenk,ne de rüzgarlarýn dallarýn kulaðýna söylediði türkü,senin bildiðin dillere dökülmesi imkansýz olan bilgeliðin þarkýsýdýr.Yazýlmaz ve okunmaz böylece yalnýzca okuryazarlarýn yararlanacaðý bir ayrýcalýk deðildir.Yalnýzca görenlerin göreceði,yalnýzca duyanlarýn duyacaðý bir mucize de deðildir.Aþkýn kendi dili yalnýzca aþýklarýn kavrayacaðý bir dil olmalý. Taþtan kendine put yapan insan ne kadar özgürdü Aþk teslimiyettir ama kölelik deðil Yapraðýn yaðmur damlalarýna kendini teslim etmesi gibi bir teslimiyet Su nasýl buluyor kendini arayan aðacýn kökünü Aþk suyun aðaçla buluþmasýdýr Evreni düþünürüz de bazan,bütün bu mükemmel ahenk bir rastlantýdan öte gelir insana.Aþk bizim dýþýmýzdaki bu evrensel ahenge karýþmaktýr belki de.Bir aðaç dikmek evrendeki ahenge bir katkýysa nasýl,iþte öyle.Ýyi,böyle düþününce mutlak surette, geniþ anlamda aþkýn içinde olan bir insan,size aþýksa,kainatý saran aþka bir çaðlayan akýtýyorsunuz demektir. Mutlak surette aþkýn yollarý Galib ‘in “Hüsn ü Aþk”ýnda bahsedilen bütün yollardýr ve size o yollardan gelen,yaratýcýnýn yolundan geliyor demektir.Bunun farkýnda olmasý da þart deðildir. Elini tuttuðunuz varlýk sahiden aþksa,siz evrenle ele ele tutuþuyorsunuz demektir.Bu tanýmlamaya göre aþk Allah’a ulaþmaktýr. Böyle inananlar için Allah’a ulaþmanýn yollarýndan biri sevgilinin gözleri oluyor.Öyleyse O sevgili, bu kadar zulme karþý savaþ veren,bu kadar haksýzlýða meydan okuyan bir yüreðin sahibi olmalýdýr.çaðýn büyük vahþetine ve dehþetine karþý sessiz kalan bir imanlý kiþinin kendi içindeki aþk sandýðý,ilahi aþk sandýðý duygu esintilerinin tam orta yerinde onun kendi kurtuluþunu ön plana alan bencilliði oturmaktadýr.Aþk ise bencilliði sevmez.Odasýndaki eþyalarýn ilahi çektiði inancýyla onlarý düzenleyen,gece gündüz zikrederek Allah’a kavuþup Ýnsan-ý Kâmil olmaya kalkanlar,adaleti sonsuz yaratýcýnýn, yeryüzündeki açlýktan ve katledilerek ölenlere dair savaþýmý olmayanlara yüce makamlarýndan hangisinde yer vereceðini de hesaplamalýdýrlar. Belki bir aðaç dikmek evreni kaplayan aþka bir armaðandýr Ama Mevlana’nýn belirttiði gibi “Küçük bir çiçeði salla-yeryüzünün ve yýldýzlarýn temeli sallanýr” iken, milyonlarca insanýn katledildiði,haksýzlýða ve zulme uðradýðý zamanda aþk sevgilinin gözlerinden ulaþýlan cennet olamaz.. Ama mutlak olan þu ki Her aþk tüm aþklarýn oluþturduðu ýrmaða akar Her aldatýþýn tüm aþklara ihanet etmek olmasý gibi Sistemin kafana zorla soktuðu olmayan hayallerini yýkmalýsýn önce. Deðilse bu derin ve iflah etmez yalnýzlýðýnda bekleyerek acý içinde geçecek ömrün. Bütün anlayýþlarýný deðiþtir.Arkadaþ,dost,mutluluk,iyilik,adamlýk,huzur,aþk,sevgi ve bunlara benzer kavramlarýný yeniden tanýmla.Deðilse kafandaki þablonu bu dünyada bulman mümkün görünmüyor. Bütün bunlara dair konulmuþ olan kurallarý biz koymadýk.Birileri koyup bizi de inandýrdý.Dostluk dediklerini arkadaþlýk dediklerini aradýk,denedik,yanýldýk. Aþkýn mutluluðun mutsuzluðun tanýmlarý ve ölçüleri verildi. Öðretmen kýz (veya erkek) ,öðretmen eþ aradý aþýk olmak için,çevresinden,en yakýnlarýndan baþlayarak onlarýn beðeni onaylarýna uygun olaný aradý.Þansý yaver olup da eðer benzerlerinden daha güzelse,bu defa öðretmen,öðretim üyesi,doktor falan hayal etti,daha da güzelse –yakýþýklýysa varlýklý ve kariyeri daha yukarda birini hayal etti..Kurallar yazýlý deðildi ama böyleydi.Zaten de aradýðý ölçülere üç aþaðý beþ yukarý uygun olaný yakalar yakalamaz da aþýk oldu.Eðer þansý yaver deðil de tanýmlanan ölçütlere göre çirkin sayýlýyorsa,meslektaþý ama yakýþýklý birini aradý,bulamayýnca,kendisi gibi bulamayan birini aradý..bulunca da aþýk oldu.Komþularýn,akrabalarýn “bunu nerden buldun ya! ” demeyeceði birini aradý. Ortalýkta dolaþan milyonlarca aþkýn,neden sonunda “aþk deðilmiþ” denilerek bitiþ düdüðü acýlý bir biçimde çalýnýr.Bu insanlar yýllarca birbirini hýrpalayarak asýl beklentilerine uygun birer insan haline getirmeye,onun doðasýný deðiþtirmeye çalýþýrlar boþu boþuna.Sonuçta da ortaya psikolojisi bozulmuþ,kimliði kiþiliði örselenmiþ,mutsuz ve eskisi gibi gülemeyen insanlar çýkar.Seni deðiþtirecek olandan uzak dur,eðer kendin deðiþmek istemiyorsan. Daha ne duruyorsun sen böyle ölgün bir yorgunlukta geçen demlere aðlarken Dereler menderesler yararak ýrmaklara koþmakta Bir kýsrak kulunlar ovada salkýmsöðüdün altýnda Seviþir eþkin bir rüzgar çýrýlçýplak meyve gebesi dallarla Daha ne duruyorsun gücenik bir yüzle kendi karanlýðýnda aðlayan baykuþlar gibi Bilirim kendini gerçekleþtirememiþ her yüz güceniktir Ve zordur toparlamak deli sularýn daðlardan getirip ovaya serptiði kozalaklarý Ve kurumuþ yapraklarý toplamak zordur Onu rüzgara býrakmalý bence Çünkü imkansýzdýr onu temizlemek en iyisi Kalsýn öylece zaten yeniden çiçeðe durur bu aðaçlar bulut daðlara yar olmaz bütün zirveler ýssýz yýldýz harmaný geceler kalýr geride ayrýlýr damla sudan -yaprak daldan gurbet biriktirir her ömür nere gitsek heybemizde yalnýzlýk ayrýlýr yürek yardan bütün aþklar kan kavruluruz þehirler geçer bizden yaðmurlar ve gülüþler bir daha görmeyeceðimizi bilmeden ayrýlýrýz soluk soluða yanlýþlarda hep dönülmez bir yerleri ararýz Adnan Durmaz
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © adnan durmaz, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |