~Günaydýn sevgilim

açtýn perdelerini baktýn demine çayýn
ben koþtum ayazýna sabahýn
ýslanmýþ hüzünleriyle aðaçlar
öksüz kalmýþ kollarýma baktým
/Kendine sarýlýyor insan bazen


kömür kokulu ayrýlýðýn ertesi
biraz puslu parçalý bulutlu
ekmek almadým fýrýndan
doymuþ acýma baktým
/acýkmýyor insan bazen

katil olacaðým varmýþ
yavru akrebin nazýna
koþtum peþinden yakaladým
aldým canýný oturup aðladým
/Gülemiyor insan bazen

yürüyorsundur maðrur cümleler çantanda
güçlü adýmlarýnla can çekiþen kaldýrýmlar
yazgýmýz iþte bir daha eskisi olamayýþýmýz

neresi kýrýldý hayatýn öpeceðim yaramýzdan
düþlerimi yastýðýmýza sereceðim seveceðim
susacaðým gidiþine sadece kalacaðým

/Ölemiyor insan bazen

…