Boþluklardan baþlar yalnýzlýk hep
Hep boþluklardan bu delilik
Bu þairane kepazelik
Hafife aldýran tanrýyý, nezaketle
Sözcükleri sessize
Buruk bir içgüdüyle belki, utandýðým
Korkular, incelikler, doðum lekeleri…
Gizleyerek kendini tabiatýma
Bütün renklerini bozduran yeryüzünün
Hani gök püskül saçlarýma deniz eflatun
Uyku içlerinde bir yaþamak ki…

Öyle rezil, öyle cüretkâr
Öyle güzel

Yýðýnlar var bulamýyorum seni
Kesik el yazmalarýnda anlatýlan eksiklik
Baþka baþka harflerle
Baþka biçimlere ürperen sürekli
Akýþkan bir þiir gibi içimde dýþýmda
Ve ne varsa ikisi arasýnda, orada
Dönüp duran kendini bir soyut mevlana
Bir kök, bir nöron, bir þey…

Evet, bir þeyle tamamla beni ey baþka bir þey
Yüzüm kiþiliklere hercai…