Doðrudur diyerek yanlýþlarýna,
Kalbini kýrdýðým kullara yazýk.
Yüreðim acýrken gözyaþlarýna,
Günlerce döktüðüm dillere yazýk.

Saygýn var sanarak aþka sevgiye,
Yeter ki bir nebze mutlu ol diye,
Kavuþmak uðruna gün saya saya,
Aþtýðým daðlara yollara yazýk.

Hayatta yaptýðým en büyük hata,
Deðmeyen biriyle koþtum vuslata.
Saçýnýn telinden fal tuta tuta,
Boynuna sarýlan kollara yazýk.

Seçip dikenini beleyip tüle,
Acýrým eline verdiðim güle.
Çýnarým diyerek sevine güle,
Tutunup kýrdýðýn dallara yazýk.

Kýrdýðý kalpleri bir pula satmýþ,
Muhabbet gülünü çöplüðe atmýþ,
Dirseðine kadar çamura batmýþ,
Ellerini tutan ellere yazýk.

Yüzünde gülücük görmekti derdim,
Yoluna kýrmýzý halýlar serdim.
Yüceltmek uðruna çok emek verdim,
Ömrümden çaldýðýn yýllara yazýk.

Yalanýn yolcusu dönmez seferden,
Ýman mý beklenir gönlü kâfirden?
Unutup giderken yaktýðýn yerden,
Hasrete savrulan küllere yazýk.

Nasýl da kanmýþtým gönlü cüceye,
Sabahlar düþmandý onsuz geceye.
Kâðýda, kaleme, harfe, heceye,
Mektuba yapýþan pullara yazýk.

Mehmet Nacar