Gel dedim.

Yüreðime aslýný göstermek için gel. Ýçi talan sureti yalan olmuþ, sireti riya dolmuþ beytimin nurunu yakmak için gel...

Beyitlerle gel.
Kelam olup gel.

Gel ki...
'Dost bi perva felek bi rahm devran bi sükun
Dert çok hemdert yok düþman kavi tali' zebun' *

Gel dedim.

Hamzanýn kýlýcýndan keskin kelamýnla gel. Zeydin sedasýndan yanýk âh u zâr eyle gel.Süleyman'dan Belkýs'a mektup taþýyan Hüdhüd ile gel. Sözler düðüm düðüm yýðýldý derûnuma hokkanda býraktýðýn kaleminle gel. Devþirelim Füsusül Hikem'inden Muhyiddin'in "Þýn"larýný...
Yokluktan gayrý bizde olan neyi sunalým Rabbimizde olmayana...

Gel ki...
Açalým ey yüzü gül þahs-ý yarana kitabâsâ(!)

Gel ki...
'Allah rýzasý için oturalým þuraya
Ve hazin hikayeler anlatalým ölmüþ krallara dair'(!!)

Göründü karþýmda þairler sultaný Fuzuli, ve tatlý bir bakýþla söze baþladý.

Kah Leyla olup söyledim kah Kays olup inledim.

'Bende Mecnundan füzûn aþýklýk istidâdý var
Aþýký sadýk benim Mecnunun ancak adý var'

Ol sýrr-ý nihan bilinsin deyü Kürre-i arz-ý rûz-i ceza eyledim. Ýþte geldük divane ne söylemek dilersün?

Vuslat, dedim, sessizce, Kays da erip visale gönlü abâd olaydý.Eliyle bir iþaret etti ve dedi: Sen anlat Nedim, divaneye gülþengi!

' Bugün bir mahrem-i esrar yâr-ý nüktepiradan
Ýþittim kim sayýp uþþakýný, ey þuh-u siminten
"Nedim-i zare benzer aþýkým yoktur" demiþsin sen
Efendim iþte vardýr: ben esirin, ben giriftarýn'**

Aç da kulaklarýný iyi dinle divane gönüllerin kangýsý vuslattan abâd olmuþ.

Nedim gülþeninden bir gonca gül daha sunarak aþýk olduðu güzelleri kucaklayýp, sevgilinin mahrem yerlerini öpmek isteðinin gönlü abâd eden deðil, harab eden cismani bir lezzet olduðunu mu terennüm etmek istemiþti? Elbette hayýr.

' Sabâ ki dest ura ol zülfe müþg-ü nab kokar
Açarsa ukde-i pirahenin külab kokar

Ne berk-i güldür o leb çiðnesem þeker sanýrým
Ne goncedir o dehen koklasam þarap kokar' ***

Bir gül kokusu sardý gazelin esrarýyla etrafý dediðim anda Ahmet Nedim Efendi'nin o ýsdýrap dolu sesi yüreðime giryân oldu.

'Yine oldum esiri ah bir þuh-u sitemkârýn
Ki dilber sevmemiþ bilmez belasýn aþýk-ý zârýn

Ne kafirliklerin gördüm ben ol siyehkârýn
O ebrunun o zalim gamzenin ol çeþm-i mekkârýn'****

Anladýn mý? Divane, vuslat cismani deðil görmek görüþmek deðil,bulmak kavuþmak deðil. Visalin zevkini hicranýn elemine gizledik. Ta ki sevinçler kedere mahkum olsun. Aþýk maþukta deðil, aþkýnda meftun olsun. Aslýný arayan aþýk yaksýn...Yaksýn da gönül ateþlerini ayrýlýk odun olsun. Aþýk pervane olsun... Atsýn... Atsýn da kendini cehennem kazanýna görsün Fuzuli gibi nice kâþaneleri...


Açýklamalar:

*Dost pervasýz, felek merhametsiz,devran sükunsuz, dert çok,dert arkadaþý yok, düþman kuvvetli tali' aciz.

**Bugün sýrlar bilen nükteci bir dosttan iþittim. Ey gümüþ tenli,sen aþýklarýný sayýp "Dertli Nedim'e benzer bir aþýkým yoktur." Demiþsin. Efendim,iþte vardýr:Ben esirin, ben tutkunun.

***Meltem o saçlara el dokundurdukça saf misk kokar;gömleðinin bir düðmesini açacak olsa gül kokar o dudak ne gül yapraðýdýr þeker sanýrým o aðýz ne goncadýr koklasam þarap kokar.

****Ah! Yine zalim bir þuhun esiri oldum. Hiç güzel sevmemiþ, dertli aþýkýn çektiði belayý bilmiyor.O kara iþli zülfün, o kaþýn, o zalim gamzenin,o aldatýcý gözün, ne kafirliklerini gördüm.

(!) : 'Açýlma ey yüzügül þahsý nadânâ kitabâsâ' aslýdýr
(!!) : Shakespeare