YOLCULUK

beyaz teknenin yorgun motor sesiyle
yol alýrken;
ayaðýmýz boþlukta sallanýyordu
güneþ bulutlarýn arasýndan göz kýrparken
gözümüzün içine akýyordu,
akdenizin beyaz köpüklü sularý
yanaklarýn küçük þýrýltýlarla ýslanýrken
dudaklarýnýn arasýnda gözlerini gördüm
yeþil gözlerini
kirpiklerindi dudaklarýn
saçlarýnýn gölgesi düþüyordu elime

birbirimizeydi tutsaklýðýmýz artýk
sen bana teslim olmuþtun
ben esir düþmüþtüm sana

baþýmý alýp gittiðim yerdeydim iþte
sende
baþýmý alýp gittiðim yerde,
seninle

suyun topraða kavuþmasý,
topraðýn baðrýný açmasýna benziyordu bu an
balýklarýn üzerinden kayarken
aðýr gövdeli beyaz tekne,
boynundaki dað çiçeði kokusuydu
ciðerime çektiðim

senin varlýðýn oturuyordu artýk
bütün güzelliklerin üstünde
gözlerinde yeþil bir yolculuða çýkarken..

NURETTÝN BOZGEYÝK