Bana vaadedilenler hani nerde?
Bazýlarý vaadlerini unuttu çoktan.
Ben de unutuyorum onlarý…
Tüm yaþanan olumsuzluklarý…

Açýkçasý beynimi sýfýrlýyorum kendimce…
Siz deðiþmezsiniz, onu gördüm, dün geldiðimde yine.
Bin kere piþman oldum, belki uðradýðýma…
Nedir bu vurdumduymazsýzlýk, insana saygýsýzlýk?
Cevapsýz sorular oluþuyor her an aklýmda.
Soruyorum, sorguluyorum kendimi, her þeyi istemeden…
Aç düþünceler kemiriyor günden güne beynimi…
Ýnsanlýk nereye gidiyor, ben kimim diye?

Siz insan mýsýnýz, soruyorum size?
Yoksa insanlýktan çýkmýþ!
Þeytan maskesine bürünmüþ!
Duygu fakiri, yalan makinasý mý olmuþsunuz?
Anlamýyorum, anlamaya çalýþýyorum.
Hayat þartlarý, teknoloji sizi de deðiþtirmiþ, anlaþýlan.
Bu siz deðilsiniz, bu kabuk size ait deðil.
Benliðinizi yitirmiþ, hiç olmuþsunuz...
Ne oldum deðil, ne olacaðým düþüncesi yerleþmiþ beyninize…
Çok yazýk!
Oysa yapýlacak, uðruna mücadele verilecek, çok þeyler vardý aslýnda…

Gördüðüm tek gerçek; Ýnsanlýk ölmüþ çoktan, topraða karýþmýþ bile…
Oysa pes etmek bu kadar kolay mýydý?
Onca yapýlan savaþlar, uðruna döktüðümüz kanlar boþuna mýydý?
Neler oluyor bize, ne yapmaya çalýþýyoruz?
Kalan emanetlere, ihanetten baþka böyle!
Bize yakýþan bu muydu?
Layt bir toplum haline geldik, benliðimizden uzaklaþtýk git gide.
Çoktan Avrupalý olduk aslýnda, unuttuk örfü, adedi.
Aldýk baþýmýzý, tasýmýzý taraðýmýzý çýktýk yola…
Nereye gidiyoruz? Ne olacaðýz! Bilemiyoruz!
O yüzden soruyorum þimdi herkese!
Bu gidiþat nereye?
Bilen varsa söylesin, çözümünü bizlere?