Bazen güzel yaným ortaya çýkýyor. Hep güzellikleri görüyorum.
Yapýlan kötülüklere aldýrmýyor; “unuturum elbet” diyorum.
Bazen sabýrlý yaným ortaya çýkýyor. Derdime kederime katlanýyorum.
Bu dünyanýn imtihan yeri olduðunu biliyor; “buda geçer “ diyorum.
Bazen hep iyi yanlarým ortaya çýkýyor. Her þeye gülümseyebiliyorum.
Yanlýþlýklar çokta sarsmýyor, ders almaya çalýþýyorum.
Bazen umudum ortaya çýkýyor. Cenneti düþlüyorum.
O esenlik yurdunu hatýrlayýp, orada olmak için dua ediyorum.
Ama bazen de korkan yaným ortaya çýkýyor. Cehennemi düþünüyorum.
O azap yurdunu hatýrlayýp, orada olmamak için dua ediyorum.
Allah’ým! sen kullarýna karþý merhametlisin. Affedicisin affetmeyi seversin.
Günahým çok çok biliyorum da, kalmaya takat getiremem o azap yurdunda.
Allah’ým! Sen kullarýna karþý merhametlisin. Affedicisin affetmeyi seversin.
Ümmet-i Muhammed-i affeyle. Cehennemden azat Cennete dâhil eyle…
(AMÝÝN)