Gece ve Ay Buluþmasý- Ýlk Dördün- ( Otobüs Senaryosu )





Yanaðý otobüs camýna dayalý bir kadýnýn yol güncesi


Bu yol bitmeyecek…
Özlemelerimin suya hasreti uzadý,
Kupkuru þimdi boðazým…
Uyusam düþ görür müyüm acaba?
Uyanýkken de düþler görüyorum ben oysa.
Muavine seslensem indirir mi beni Bu ýssýzlýðýmda…
Þehirlerarasý kalsam hep…
Yada dað baþý!
Büzülmeliyim iyice…
Elim deðmemeli yan koltuktaki kýzýn hiçbir yerine
Biliyorum acýtýr acýlarým…
Yol bitse keþke..
Uyumalýyým…

…

Geldik mi?
Geldik…
Ne kadar da kalabalýk bu þehir.
Gurbetimi çoðaltma telaþý sanýrým.
Saçlarý Ýstanbul olan kýz deðil miyim ben?
Toplasam saçlarýmý, kendine gelmeli þehir…
Bir tek denizini özledim senin Ýstanbul.
Ki özlemlerimi dindirme telaþý ile düþmüþtüm peþine
Þimdi bir tek denizin kaldý özlemime…
…

Evim… Duvarlarým en çok.
Mýsralarýmýn defteri duvarlarým.
Caným yanmasýn diye canýný yaktýðým duvarlarým
Aynadaki siluetim… Gelmiþim…
Sevinmedin mi aynam…
Gözyaþlarýmýn buz gibi tanýðý…
…
Telefonum çalýyor: Annem…
Yoksa misketlerimi mi buldular?
Çocukluðumu geri mi verecekler bana?
Sokaklarda koþuþturan o esmer kýz olabilecek miyim yine?
Okuldan kaçýp atabilecek miyim kendimi çimenlere?
Efendim…
Geldim anne geldim… Geldim...
…

Telefon kapandý
Bitti çocukluðum
…

.
.
.
.
Ayný otobüs, farklý bir cama dayalý kirli sakallý bir siluet;

Ne kadarda dar bu koltuklar
Acýnýn kastý daha ergenlikte çökmüþ üzerime
Uzamýþým…
Dar bu koltuklar…
Nereye gidiyorum?
Þehirlerarasý bir hayat payýma düþen
Þehirsiz kalarak… Arasýnda sadece…
Benden baþkalarý da var mý acaba
Mesela bu otobüste.
Þehirler arasýna sýkýþýp kalmýþ
Ve nereye gitse bir baþkasýna ait Birileri var mý?
Düþlerde durma vakti þimdi; ihtiyaç molasý!
Aslýnda tamda yazmaya meyilli bir mola
Araf hükmünde bir kara parçasý.
Yok yok, en iyisi yazmamak…
Sonrada yazmadan duramamak.
Sonra da durmadan yazmak…
Ara sýra mola vermek ihtiyacý duymamak…
Molalara uymamak…

…

Geldik mi?
Geldik…
Bu kelime neden bu kadar çoðul.
Benimle gelenler yoktu aslýnda
Sadece gelmiþtim…
Dar bir yolculuk, dar bir ömür…
Acil çýkýþ kapýsýna dayanma anýydý þimdi!
Ki bir ömrü ardýnda býrakýp
Bir baþka yeniye en acil yoldu
Bir otobüsün kapýsý…
Ýndik…
Þehrin kabul günü…

…

Bana ait olmayan bir evin
Giriþ kapýsýnda bir rahatsýz etmeme korkusu
Üzerime sinen otobüs kokusu
Beklenmiyorumu bilirken çalýnan bir kapý tokmaðý
Açýlan kapý,
Duvarlarda ki yabancýlýk
...
Gözüm telefonda… Çalsaydý keþke…
Çalmadý… Yoktu merak eden…

GeCeYDi - aNLaTýCý


Not: Yazý 5 bölümden oluþmaktadýr. Bu ilkidir.