Hiç bitmeyecekmiþ gibi gelen bir zamaný yaþýyorum. Gidiyorum yürüyorum aklýma getirmiyorum.
Sona doðru bir türlü bakmak istemiyorum.
Acý karamsar ve sonsuz içimde peydahlanýyor göremiyorum.
Nereye bu yol bilemiyorum.
Hep ayný deðilim bölünüyorum, ayrýlýyorum, kendiliðimden kayboluyorum ve bazen buluyorum kendimi sinmiþim korkmuþum
Ne olmuþ bana böyle.
Ýnanýyorum inanmýyorum kendime kýzýyorum, gülüyorum aðlýyorum söylemek zor geliyor lakin,
Devam edegeldikçe zamanýn akýþý böylece daha bir gerçek ölüyorum.