Cihana geldi bir kez kâh yaðmur kâh kar olur.
Þirin’in suretinde Ferhat’a efkâr olur.
Mecnun çöllere düþer onsuzluktan kavrulur.
Mevla aziz yaratmýþ azizlerden aziz su.

Bulut olur göz kýrpar semadan yer yüzüne.
Harç olur canlý cansýz cümle varlýk özüne.
Seherde gülde þebnem nem aþýðýn gözüne.
Dudaðý kuruyana lezizlerden leziz su.

Anasýrý erbanýn en hatýrlý parçasý.
Onsuz hayat olmaz ki nebatatýn rüyasý.
Temizlikte temeldir o imanýn yarýsý.
Cihana temeldir hep toprak hava ateþ su.

Þadýrvanda hu çeker,tadý þekerden þeker.
Bunalana serinlik, solan güle can eker.
Son nefeste katresi deðer üstünde deðer.
Güvercin gerdanýnda yaratana þükür su.

Yýkar paklar mevtayý cümle kiri temizler
Kendi fýtratýnca su bir güzel mecra izler.
Bazen yuvasý olur mavi göller denizler.
Pahasý biçilmeyen nazenin su aziz su.

Yaðmur olur da yaðar adýna rahmet denir.
Sonra buharlaþýr da yerden göðe yükselir.
Kibir nedir bilmez o çaðrýldýðýnda gelir.
Tevazuun has remzi, paklýðýn sahibi su.

Çokluk dilde duadýr gönüldeyse çaðlayan.
Gözlerinden süzülür onu bilir aðlayan.
Gözeleri göllere denizlere baðlayan.
Kesret yokuþlarýný vahdet ile çýkan su.

Ona muhtaç kainat, olur duaya kanat.
Sonsuzluk sahibinden sanat üzeri sanat.
Yokluðu ölüm olur tebessümüyse hayat.
Hayatýn kaynaðýdýr azizlerden aziz su.
Ankara,30.08.2009Ý.K