Simitçi kadýna heber vererek yanlýþ yaptýðýný düþünmeye baþlamýþtý. Hem onunla dertleþen bir adamýn hayatýna girmek pek de hoþ karþýlanmayabilirdi. Ama adama acýmýþtý. Karýsýnýn vurdumduymazlýðý ve ihaneti onu büsbütün eritmiþ, bambaþka bir insana dönüþtürmüþtü. Belki yaptýðý eseri karýsýna göstermek en iyisiydi. Þimdi Güray'ý bulmalýydý. Fakat nereye gitmiþti?! Birden oturduðu yerden kalktý ve arkasýný döndü:
-Aaa,evet burdasýn. Zaten fazla uzaða gitmiþ olamazdýn deðil mi? Karýn seni bekliyor. Son kez ona gözükmek bence iyi bir fikir olabilir. Belki de mahvettiði hayatýnýn acý tadýna o da bir bakmak ister Güray ha? Ya da hayatlarýn mý demeliydim?
***
Handan verilen adrese doðru gitmek için bir taksi durdurup binmiþti bile. Yalnýz simitçinin söylediði yer bir restorandý. Hem de boðazýn en pahalý restoranlarýndan... Böyle önemli bir konuyu yemek yerken söylemeyi istemesi Handan'ý çileden çýkardýysa da zaman kaybetmemek için adamýn teklifini kabul etmiþti.
”Hemen gelmelisin yanýna para almana da gerek yok nerdeysen bir taksiye atla ve gel hemen! Hesaplar benden olsun Handan Haným?!”. Simitçinin bu sözleri hala kulaklarýnda çýnlýyordu. O soðukkanlý, o umursamaz tavýrlarýndan da þüphe duymaya baþlamýþtý zaten. Fakat?! Bir çeliþki vardý?!
-Hadi ordan! Ne yapmaya çalýþýyor bu adam?! Simitçi ve boðazda yemek mi? Hem de hesaplarý o ödeyecek ha?!
-Bir sorun mu var hanýmefendi?
-Evet,büyük bir sorun!Lütfen biraz daha hýzlý!
***
Adam rezervasyon için parayý ödedi ve garsonu verdiði notu birazdan gelecek olan bayana vermesi için tembihledi.
-Artýk tamamdýr. Bu acý son bulacak. Ýkimiz için de en iyi yol bu Handan!
***
-Buyrun hanýmefendi?
-Ben biri tarafýndan, yani henüz tanýmadýðým biri tarafýndan davet edildim de, Handan Bilgin adýna bir masanýz ayýrtýldý mý?
-Hemen bakýyorum, ah evet siz þu bayan olmalýsýnýz. Rezervasyon iþlemleriniz bir bey tarafýndan yapýlmýþ.
-Demek geldi buraya nerede masa,hemen görmek istiyorum!?
-Üzgünüm rezervasyon iþlemlerinden sonra restoraný hemen terketti. Ayrýca size de bir not býraktý.
-Not mu?
-Evet iþte bu zarfýn içinde,buyrun.
***

Selamlar hanýmefendi,
Öncelikle þunu belirtmek isterim ki, sizinle yüzyüze konuþmaktan korktum. Rezervasyon için birikmiþ paramý kullandým. Bir de benden yemek yememi beklemiyordunuz herhalde. Ancak üzülmeyin. Birlikte yemeðe çýkabileceðiniz bir çok arkadaþýnýz vardýr. Hepsi de zengindir kanýmca. Kocanýz da zengindi ya, zenginlik pek de iþe yaramýyormuþ demek ki. Hemen telaþlanmayýn. Ben gittim ama kocanýz buralarda. Sizinle görüþmeden de ayrýlmayý düþünmüyor.
Þimdi dikkat çekmeden restorandan ayrýlýn ve çýktýðýnýz gibi dümdüz yürüyün. Köprü giriþinde kocanýzý ve hatta onun arkadaþlarýný görebilirsiniz. Onlar da çok iyi insanlara benziyorlar...
Simitçi

***

Handan ne düþündüðünü bilmiyordu. Ayaklarý onu söylenen yere götürüyordu sadece. Duygularý ve düþünceleri deðildi var olan. Sadece yürüdüðü yoldu. Aklýna birçok þey gelmiþti. Ama bunlara ihtimal bile vermiyordu. O kadarý da mümkün olamazdý.Doðrularý bilmiyordu. Ancak gittiði yolun sonunda doðrularýn yattýðýný umuyordu. Her ne olursa olsun daha fazla yanlýþ yapmamalýydý.
***
Simitçi, aðýr ve güçlü adýmlarýyla uzaktaki kadýnýn geliþini izleyerek, köprünün kenarýna doðru yaklaþýyordu. Arada bayaðý bir mesafe olmasýna karþýn,kadýnýn yüzündeki endiþe ve þaþkýnlýk okunabiliyordu. Simitçi yanýndakilere baktý. Bir arkadaþý sigara içerek yürüyordu. Onu ikna etmeye çalýþmýþtý ancak o sigaranýn kendisine huzur verdiðini savunarak ikna çabalarýný boþa çýkarmýþtý. Bir diðer tarafta da Güray vardý. Yeni arkadaþý... Onu çok sevemedi çünkü o da kendisini sevmiyordu. Hayatýndan kopmuþ gibiydi. Güray garip bir tipti. Ona sadece acýyordu. Onun hayatý çok daha acýmasýz bir yerden vurmuþtu Güray'ý. Hissettirmeden,sessiz ve derin. Acý bir þekilde nüfuz etmiþti hayatýna o acý gerçek.
Birden her þey deðiþiverdi. Güray,karýsýna yaklaþtýkça her þeyin ne kadar anlamsýz ve yaptýklarýnýn ne kadar da saçma bir þey olduðunu anlamaya baþladý. Etrafýndaki hayatlar birer birer yok oluyordu. Simitçi... Sigara içen adam... Ve kendisi... Farklý hayatlardaki bu bir insanýn sadece kendi hayatý ve sadece kendisi vardý þimdi. Güray Bilgin'di o...
***
-Güray!! Nerelerdeydin?! Sana bir þey oldu diye çok korktum!
-Korktun mu? Bunu tüm içtenliðinle söylediðini sanmýyorum, Handan? Ben senden rahatladým ve özgür kaldým demeni beklerdim.
-Hayýr, Güray... Lütfen,beni anla zor zamanlar geçirdim...
Handan'ýn gözyaþlarý bir kez daha ait olduklarý yerden dýþarý acýyla çýkmaya baþladý. Gözyaþlarýný silerken Güray'ýn elindeki henüz bitmemiþ sigaraya baktý. Hala tütüyordu. Ancak Güray onu içmiyordu. Sanki baþka bir yerden eline tutuþturulmuþ ve orada unutulmuþ gibiydi.
-Sen sigaraya mý baþladýn?!
Güray bir an için duraksadý. Elindeki sigarayý Handan söylemese asla farketmeyecekti. Yavaþça sigarayý kaldýrdý, biraz inceledikten sonra köprüden aþaðýya boðazýn o derin ve kasvetli sularýna doðru tuttu. Henüz sönen izmariti aþaðýya attýktan sonra, bir süre izmaritin boðaz sularýna doðru düþüþünü izledi. Ýzmarit gözden kaybolunca Handan'a döndü. Handan þaþýrmýþ gibiydi. Yüz ifadesi her þeyi anlamýþ birinin ifadesiydi. Düþündüðü þeylere inanamýyordu ancak baþka bir açýklama da bulamýyordu.
-Sen? Sen simitçiydin... Doktorun söylediklerinin gerçek olduðuna býrak inanmayý, bu kadarýný da beklemiyordum. Güray,neden? Kendini bu kadar harap etmene gerek yoktu.
-Hayýr, Handan. Ben simitçi deðildim. Ne de sigara içen bir adamdým. Onlarýn hayatý benim hayatým deðildi. Sadece onlar bendim. Ben de onlar. Ancak hayatlarý benimki deðildi.
-Güray, çok zor bir dönemdesin, anlýyorum ama ne diyeceðimi de bilemiyorum.
-Hiçbir þey deme Handan. Beni çok kýrdýn. Kötü bir dönemimde bana destek olacaðýn yerde, beni arkamdan vurdun. Hem de keskin olmayan paslý bir hançerle. Çok acý verdin.
-Hadi yanýma gel. Her þeye baþtan baþlayabiliriz. Tedavi olacaksýn.
-Benim sorunumun tedavisi yok Handan. Benim sorunum hayatým. Ben baþka bir hayata geçmeye çalýþtým, hatta hayatlara. Ancak bunun imkansýz olduðunu gördüm. Baþka çarem kalmadý. Affet... Senin için boðazdan çok güzel inciler toplayacaðým. Onlarý sana olan sevgime karþýlýk saklamaný istiyorum.
-Ne diyorsun sen Güray!Ne incisi,ne saklama....
Handan'ýn dilindeki sözcükler geri tepmiþ ve boðazýnda düðümlenmiþti. Çünkü o acý sonu anlamýþtý. Güray'ýn acý sürprizini. Belki de onu cezalandýrmak, bu acý sonu ona izlettirmek için kendisini buraya çaðýrmýþtý. Boðazda güzel bir akþam yemeði yerine boðazýn sularýnda inci toplamak...
Güray kendisini, attýðý izmaritin gittiði yola býrakýrken, birkaç saniye sonra kavuþacaðý huzuru düþündü. Hayatýný düzeltmenin tek yolu, hayatý yok etmekti. Kendisi de bu yokluða dahil olsa da hayatý yok etme fikri her zaman ona tatmin edici gelmiþti. Þimdi hayattan kurtulmanýn ikinci planýný devreye sokmuþtu ve bu planýn geri dönüþü yoktu. Karanlýkta yukarý doðru baktý. Birkaç kiþi Handan'ý çekiþtirip köprünün yanýndan uzaklaþtýrmaya çalýþýyordu. Her þey tam istediði gibi olmuþtu. Ciðerlerine giren su canýný çok fazla yakmýþtý, üþümüþtü de. Neyse ki zatürre olma ihtimali yoktu. Çünkü hayatý zaten yoktu. Hayat yoksa sorun da yoktu.
***
Handan, etrafýndaki onca insandan çýkan sesleri duyabiliyor, fakat ayýrt edemiyordu. Etrafýndakilere bakabiliyor, fakat hiçbir þey göremiyordu. Kulaklarýna gelen sesler bir gürültü kirliliðine, gördüðü objeler de bir biçim ve renk kirliliðine dönüþmüþtü. Düþünceleri dahi her zamankinden daha karýþýktý. Düþünebiliyor fakat anlayamýyordu. Bu karmaþa daha fazla sürmedi ve Handan kendini kaybetti. Gözünü açtýðýnda gördüðü þey uyanmasýna yardýmcý olmuþtu. Bir floresan lambasý. Gözlerini yavaþça aþaðý taraflara devirdi. Kolundaki serumu gördü ilk önce. Serumun üzerine baktý. Kocasýndan edindiði bilgilerden hatýrladýðý kadarýyla sakinleþtirici bir ilaçtý. Kendini rahat hissettmesinin bir nedeni de bu serumdu. Hareket edecek hali kalmamýþtý. Ancak,düþünebiliyordu. Þimdi daha rahat ve gerçekleri kavrayarak. Gerçekleri kavradýkça daha da acý çekse de hiç düþünememekten çok daha iyiydi.
Yanýndakini gördüðünde ilk baþta tanýyamadý. Birkaç saniye sonra yanýndakinin adliyeden arkadaþý Selma olduðunu anladý. Selma'nýn yüzünde hafif bir kýzgýnlýk olsa da arkadaþýna kýyamýyordu. Güray kurtulmuþtu, fakat Handan hayattaydý ve yalnýzdý. Onu sorgulamak yerine ona destek olmanýn gerekliliðine inanýyordu. Hem Güray da böyle olsun isterdi. O Handan'ýn acý çekmesini istemiyordu, sadece kendisinin acý çekmemesini istiyordu o kadar. Hem onun Handan'ý yaptýklarýndan sonra bile sevecek kadar saf bir aþký olmasaydý, en sevdiði hediyeyi, incileri, ona ölümünden sonra saklamasý için de olsa verir miydi?
Selma avucundaki inci kolyeyi Handan'a uzatýrken içindeki acýma ve hüzün duygusunu gizleyemedi. Handan ise o kolyeyi aldýðýnda hafifçe gülümsedi ve kolyeyi baþucundaki komodine koydu. Selma, Güray'ýn ölmeden birkaç saat önce evine bu paketi býraktýðýný ve üzerindeki notta kendisine iletilmesini rica ettiðini anlattý Handan'a.
Evet, Güray'ýn geriye kalan hatýrasý yerini bulmuþtu. Ama artýk Güray yoktu. Onun hayatý olmadýðý için de sorun yoktu, acý yoktu...
***
Tüm bu olaylardan yaklaþýk bir ay önce, Ankara'da bir adam ve bir kadýn yemek yiyorlardý. Sevgili gibiydiler. Ama biraz üzgün görünüyorlardý. Bir çok tanýþma yemeði olduðu gibi bazen ayrýlýk yemekleri de olabiliyordu demek ki. Belki de baþka bir sorunlarý vardý. Fakat birbirlerini sevdikleri belliydi.
-Peki ne zaman gidiyorsun Ýstanbul'a?
-Bir hafta sonrasýna bir bilet aldým.
-Ama buraya kalýcý olarak yerleþtiðini sanýyordum?
-Evet ama planlarýmda deðiþiklik oldu. Ben bunu yapamam.
-Neyi?
-Karýmý aldatamam...
-Ama zaten boþanma davasý açacaðýný söylemiþtin, þimdi nerden çýktý bu?! Ayrýca seni aldatan bir kadýna bence bu kadar saygý göstermemelisin.
-Üzgünüm, güzel bir deneyimdi. Hoþçakal, sana ve de herkese. Tüm hayatlara...
-?!!
-...

Halil Þ.