Hayata pozitif bakmak, olaylara olumlu yaklaþmak,zor þartlar altýndayken dahi gülümsemek… Bunlarýn ne kadar önemli olduðunun artýk hepimiz farkýndayýz. Ama sadece bilmek yetmiyor; uygulamaya gelince nedense baþaranlarýmýzýn sayýsý o kadar azalýyor ki. Oysaki ben bu öðretiyi yani olumlu düþünmeyi, kendimizi sevmeyi ve enerjimizi hep pozitife yönlendirmeyi yaþam içinde bir ders olarak çalýþmamýz gerektiðini düþünüyorum. Hem de hayat boyu. Sýk sýk tekrar yaparsak; daha çok aklýmýza getirip, daha fazla yaþantýmýza sokarsak gün gelip o az sayýdaki insanlar sýnýfýna katýlacaðýmýzdan hiç kuþkumuz olmasýn.

Yapýlan araþtýrmalar gösteriyor ki; biz enerjimizi ne kadar pozitif tutarsak, düþüncelerimizde o ölçüde hep kendi adýmýza iyilikleri çaðýracak.

Ýyi düþünüp iyi þeylerle karþýlaþmak. Olumsuzluðu kaldýrýp atmak. Negatif düþünceye sahip, endiþeli insanlarý hayatýmýzdan çýkarmak. Onlarý boþ yere yanýmýzda taþýmamak, bize de negatif enerji yansýtmalarýna izin vermemek.
Hastaysak eðer, “iyileþeceðim” diye geçirmek içimizden; “her geçen gün çok daha iyi olacaðým” diye düþünmek. “Neden hastalandým, acaba sonunda daha kötü þeylerde mi beni bekliyor” tarzýndaki olumsuz düþüncelerden, endiþelerden bir an önce kurtulmak.

Sabah uyandýðýmýzda, gözlerimizi açtýðýmýzda saðlýklýysak buna þükretmesini bilmek; neþeyle kalkmak yataðýmýzdan, aynada kendimize gülümsemek. Ýçimizden “bugün harika bir gün olacak” diye geçirmek, öyle niyet etmek. Size nasýlsýnýz diyenlere “iyiyim” yerine “mükemmelim” diyebilmek ne kadar güzeldir, öyle deðil mi?

Öncelikle yapmamýz gereken kendimizi pozitif enerjinin gücüyle buluþturmak, kendi duygu ve düþüncelerimizi, hayat enerjimizi bu güçle olabildiðince doldurmak olmalý. Bunu baþarmanýn, daha çok hayat enerjisi üretmenin en kolay yolu ise daha çok sevmekten geçiyor. Sýnýrsýz, karþýlýksýz, alabildiðine sevmek. Ünlü tiyatrocu Ali Poyrazoðlu’nun bir köþe yazýsýnda yaptýðý sevgi tanýmýný çok beðendim ben. Diyor ki; “Sevgi oktaný en yüksek, fiyatý en ucuz enerji kaynaðýdýr. Bagajýnýza daha çok sevgi yükleyin.” O halde hiç durmadan yüklemeye baþlayalým, ne dersiniz?
Sevginin itici gücüyle çevremize, yakýnlarýmýza, sevdiklerimize daha faydalý, daha verimli olabilir, ayný enerjiyi onlara da yansýtabiliriz böylece.

Tam tersine kendisini doyurmadan sürekli vermek, adeta kendisi için deðil de etrafýndaki kiþiler için yaþamak, kendinden çok onlarý düþünmek; kendisiyle ilgili þeyleri hep ikinci üçüncü planlara atmak saðlýklý bir davranýþ þekli deðil. Üstelik fedakarlýkla, cömertlikle karýþtýrmamalý. Bu þekli hayat tarzý olarak benimseyen bir kiþi; bilinçli ya da bilinçsiz kendi içindeki bir takým eksiklikleri baþkalarýnýn ihtiyacýný karþýlayarak gidermeye çalýþýr. Ýçindeki yetersizlik duygusunu bu vericilikle kapatmak ister adeta. Ama bir süre sonra, verici olduðu için hep el üstünde tutan kiþiler tarafýndan istenmez hale gelir. Çünkü etrafýndaki kiþilerin ona olan saygýsý kaybolmuþtur. Çünkü bir insana saygý duyabilmek için, o kiþinin kendisine deðer verdiðini, kendisini sevdiðini görmeniz, hissetmeniz gerekir. Çünkü bir insanýn ilgi alaný, hayalleri, arzularý ölçüsünde deðeri katlanarak artar, saygýyý her daim muhafaza eder.

Oysaki sürekli veren kiþiler bu özelliklerden yoksundur. Bunu düzeltmenin en iyi yolu ise düþünceleri doðru þeylere kanalize etmek; þikayet edilen þeylerden olabildiðince uzak durmaktýr. Çünkü düþünceler o olumsuzluklarla ne kadar meþgul olursa içinde bulunulan ortamdan kurtulmak o denli zorlaþýr. Daha anlamlý bir hayatý yakalamak, güzellikleri, mutluluklarý ýskalamamak için önce kendi iç gücümüzü keþfetmeye çalýþalým, kendi ruhumuzu beslemeyi deneyelim.

Uzmanlarýn söylediðine göre; kabuðumuzdan çýkýp varlýðýmýzla barýþabildiðimiz anda pasif rolden çýkýp hayatýn içinde aktif olarak rol almaya baþladýðýmýzý þaþýrarak göreceðiz. Enerjimiz pozitif olarak deðiþecek ve bazý þeylerin düzelmesi için ilk olumlu adýmlar atýlmýþ olacak.

Sorunlarla problemlerle yüzleþmek artýk çok daha kolay olacak. Çünkü varlýðýmýzý her þeyiyle kabul edip bunu kendi içimizde benimsemeyi baþardýk.

Böylesi bir tutum içinde olmak, karþýmýzdaki kiþilerin bizim hakkýmýzdaki düþüncelerini de deðiþtirir. Yani bizim pozitif enerjimiz, olumlu düþüncelerimiz, kendimizi sevmemiz hem birey olarak bize yarar saðlar, hem de çevremizdekilerin bize olumlu yaklaþmalarýný destekler. Her iki yönden de mutluluk verici bir geliþmedir bu.

Þimdi sýra etrafýmýzda, sevdiklerimizde. Kendi pozitif enerjimizi onlarla paylaþma anýnda. Unutmayalým ki bir insan eðer kendini sevmezse kendine önem vermezse bunlarýn hiçbirini baþaramaz; baþkalarýný sevemez, onlarý yeterince önemseyemez. Önce kendimizi sevmeli, eðitmeli, iç dünyamýzý keþfedip tüm yaratýcý yönlerimizi ortaya çýkarmalýyýz. Kendimiz dört dörtlük hale getirince etrafýmýzdakilere daha faydalý olacaðýmýz bir gerçek.

Kabul ediyorum, kolay deðildir bunu baþarmak, ama hayat rüzgarýna kendimizi tamamen býrakmak; bizi nereye savurursa hiç mücadele etmeden o yöne gitmek de hayat felsefemiz olmamalýdýr, ne dersiniz haksýz mýyým?

Pozitif enerjinin gücünü önemseyen; önce kendisi sonrada etrafýndakileri bu enerji ile buluþturan herkese selam olsun. Bende denemek istiyorum diyenler ise, bir an için gözlerini kapatýp hayatlarýnda var olan tüm güzel þeyler adýna þükredip tebessüm etsinler. Ýçlerindeki o güzel sevginin, o sevgiyle güçlenecek enerjinin fakýna varsýnlar yeter. Gerisi kendiliðinden gelecektir nasýlsa.

Kurak bir toprak çiçek açabilir mi? Evet açar, eðer istenirse, gerçekten yürekten istenirse, sevgiyle beslenirse açar. Sevgi hem kendimiz hem de sevdiklerimiz için en güzel hayat ilacýdýr. Bu nedenle ben tüm yazýlarýmý her zaman ayný dilekle bitiriyorum ve sevgiyle kalýn diyorum.

Sevgiyle kalýn.
Belgin Eryavuz