düþ görme saati þimdi çocuklarýn
vakit tam gece yarýsý,
en tatlý uykularýndalar
erkekse çocuk,
yazdan kalma bir günü yaþýyordur,
ve o iyi bellediði aðacýna týrmanýyordur,
sonra dolduruyordur koynunu erikle,
tam inince aðaçtan
ya bahçývan dikiliyordur karþýsýna
ya da o cimri ihtiyar cadý,
ter içinde kalmýþtýr uykusunda,
birden uyanýr.

çocuk kýz ise
sisli bir sabahýn bahçesinde geziniyodur,
elinde kepçesi
kelebek kovalýyordur,
durur dinlenir, býrakýr elindekini,
kuþlarý dinler,
sonra o mavi benekli kelebeði görür,
koþar, bir hamlede yakalar,
dönüp evine bir kutuya koyar kelebeði
ve uykuya dalar,
uyanýnca öðle uykusundan
hemen kutusunu açar,
o da ne !
bir týrtýl týrmanmaktadýr kutudan dýþarý,
korkar, baþlar aðlamaya
ve ter içinde uyanýr.