VEDA KALINTILARIN
Metin Kuloðlu’na
Gözlerine asýlý olan sevdamla beni
Meçhullerdeki umutsuzluða býrakýþýnýn
Sekizinci yýldönümü
Neredesin
Nasýlsýn bilmiyorum
Dilerim hayat ellerinde açýyordur hala
Beni boþver
Bendeki “sen” emanetin hala duruyor
Hasret mahkumu gün doðumlarým
Yenik düþtüðüm yarýnlardaki bakýþlarým
Ve kalakalmýþlýðýmýn esaret prangalarý yerli yerinde
Tahtlar üzerinde bakma zamaný
Yeni huylar edindim
Saçlarýnýn kývrýmýnda zülüf periþanlýðý bendeki
Doktorlar “hasret yüklü vedalar sana göre deðil
Ölüm sermayeli umutlara çare yok” diyorlar
Kalan ömrüm ise hasretinin hüzün avareliði
Biliyor musun
Umutlarýmýn düðünü için yürek kiralýyorum
Varlýðýnda ilkbahar çiçeklerindeki türküm
Yokluðunda solan hasret çýðlýklarým
Ve kalbime inen buzullar kýyýlara vuran ses þimdi
Beyaz at üzerinde gezen al kýnalý mahzunluðum
Kumsala serçe parmaðýmla seni yazdýrmazken
Sevdan aðýrlýklý bedenim gönüllü hamallýðýna namzet
Gözlerimden yüreðimin arasýna ülkeler gibi düþen yokluðun
Azýðým mehtaplarý öpen umut rüzgarlarý ve günbatýmý
Göz yaþlarýmý ellerine býraktýðým gün
Biliyordum böyle olacaðýný     
Çok þey deðiþti/rdi
Rýhtým o eski rýhtým
Deniz o eski deniz deðil
Ay ýþýðý
O küllüm imajda
Ölüm vurgunu umutlarým
On yedilik kýzlarýn sevinç muþtulu kolyelerinde asýlýyor
Aþklar günlük ekmek arasý balýk fiyatýna
Her taraftan kuþatýlmýþ beden acizliði
Karanlýðýn çehresi karanfillere takýlý silüetinle buluþuyor
Gözlerinde yýkanan gönlüm harap bir mezarlýk
Duydun mu
Ýkinci bir emre kadar mehtap yasak burada
Ve
Vizesi vuslat olan bir sevdam......

A.Vahap DAÐKILIÇ