Birgün fark ettim… aynada uzun uzun baktým kendime... Ne zaman olmuþ bu böyle dedim… ne zaman büyüdüm ben böyle… ben hala elma þeker düþünüyorum sanýyordum kendimi ama aslýnda upuzun yýllarý arkada býrakmýþým…
Sonra iyice yaklaþtým kendime… neler yapmýþým bu yýllar boyunca ne güzellikler yaþamýþým nelere kahkahalar atarken nelere gözyaþlarý dökmüþüm… gözlerime bakarak o küçük çocuðu aradým ama kaybolmuþ bir tek ben kalmýþým bu yetiþkin halimle. Ýyi ama ben ne zaman yetiþtim tutundum bu hayata…
Korktum büyümüþ benden kaçtým hemen aynadan dýþarý attým kendimi… sonra gözümü masmavi göðe diktim ve acaba gerçekten büyük müyüm þimdi ben dedim… ama hala acaba doðru mu yaptým yanlýþ mý dediðim þeyler olmuyor muydu dün benim? Bugün mü büyüdüm yani… yoksa ben mi bugün fark ettim…
Sonra o mavi göðün altýnda yemyeþil çimenlere oturdum ve madem büyüdüm anlat ve anla kendini, hayatý, dünyayý… o ufak kýzken hayal ettiðin her þeyi yaptýn mý gelebildin mi o yere… güldü mü öylesine kahkahalarla?.. aðladýn mý hýçkýrýklarla?..
O küçük kýz çýktý geldi tekrar… bende dedim seni aramýþtým nerdeydin? Sen olmayýnca çok kortum dedim. Gülümsedi bana. Ben artýk sürekli buralarda olmayacaðým arada gelip gideceðim buraya sen bana ihtiyaç duyduðunda dedi. Nasýl yani ben ihtiyaç duyduðumda? Biz ikimiz deðil miydik hayatta hani hep birlikte gülüp aðlýyorduk? Elbette biz beraberdik ama sen büyüdün artýk bugün aynada bakarken sen kendine ben orda saklandým ve sende fark ettin büyüdüðünü… bak gülüþün bile deðiþti çocuk gibi deðil genç bir kadýn gibi gülüyorsun artýk. Aðlarken de öyle… çýðlýk çýðlýða deðil de arýk sessizce akýyor göz yaþlarýn dedi… ama merak etme ben hep seninle olacaðým sadece zamaný geldiðinde sen istediðinde… ve þimdi gidiyorum ki sen içindeki asýl seni bul diye dedi ve gitti….
O giderken gözyaþlarým sessizce dökülüyordu yanaklarýma. Haklýydý…iyi de þimdi ne olacaktý nasýl olacaktý yine ayný þeyleri yaparak mý yaþayacaktým yoksa farklý mý olacaktý???
Sonra asýl soruma cevap aramaya baþladým. Evet tamam büyüdüm… ama hayalimdeki gibi mi oldu her þey?? Uzun uzun düþündükten sonra fark ettim ki hiçbir þey hayalimdeki gibi deðil. Yaþadýðým güzellikler de hayalimden çok daha fazla güzel ama hatalarým da ayný þekilde çok büyük… neydi doðru olan yada neydi yanlýþ olan??? Birkaç dönüm noktasý vardý hayatýmýn ve doðrularla yanlýþlar geçti o çizgiden ve bak hala yaþýyorsun bu yeryüzü ile gökyüzü arasýnda dedim… bir süre sonra doðruyu yada yanlýþý düþünmeyi deðil de mutlu muyum dedim. Evet kimi zamanlar aðlasam da sessizce kimi zamanlarda da uçsuz bucaksýz kahkahalar attým ve atmaya da devam edeceðim. Önemli olanýn benim doðrularým ve yanlýþlarýmla büyümem dedim. Yanlýþýmda cezamý ben çektim doðrumda da en büyük ödülü ben aldým kendimden…
Yýllar geçip de o ufak kýz çocuðundan yetiþkin biri olmuþsam eðer ve bir yerlerdeysem hala ne mutlu bana…
Koþtum odadaki aynaya ve kocaman gülümsedim aynadaki bana… kendi ayaklarý üstünde önemli virajlar alarak þu hayat denen yolda devam edebildiysem ve hala hiç kimse deðil de bensem ben ne güzel büyümüþüm dedim… ne güzel büyümüþüm ne güzel büyüyorum… büyük deðil de önemli olan doðruyu anlayýp cebine kar diye atýp yanlýþta dersimi çýkarýp doðrusunu cebine atmakmýþ.
Ýçimdeki ufak kýz çocuðu ve ben yine devam edeceðiz birlikte yürümeye hayatta… yine seveceðiz sevileceðiz güleceðiz aðlayacaðýz ve en önemlisi yaþayacaðýz……….