Dünyada yaþanan bazý þeyler o kadar garip ki anlam verilemiyor çoðu zaman. Bunu da zaten çoðumuzun " Ne yapalým umut dünyasý..." sözünden anlamak çok da zor olmasa gerek. Yani bazý þeyler ne kadar saçma,imkansýz ve zor olsa da insanlýðýn gereði olan umut; bir þekilde mantýklý, mümkün ve kolay hale getirebiliyor her þeyi. Yani bile bile ateþe yürümek ,umudun eseri gibi görünüyor. Yürünüyor çünkü o küçücük umut parçasý ateþleri okyanus misali boðuyor.

Zaten her þey küçücük bir umutla baþlarmýþ, sonu da ya mutlulukla ya da hüsranla noktalanýrmýþ, masallarda olduðu gibi. Kahramanlar bir umut parçasýyla baþlar hikayesine ve genelde de sonunda mutlu son yazar. Ama her hikaye öyle deðil maalesef özellikle hayat masalý buna çok güzel bir örnek ve mutlu sonlar kadar hüzünlü sonlar da oluyor hem de hiç azýmsanmayacak kadar. Bir parça umutla çýkýlan yolda; bazen yolda kalýnýyor, bazen sona varýlamýyor, bazen de hiç baþlanamýyor. Ama bezen de küçücük bir umut parçasýyla çok þeyler deðiþiyor.

Ama sonu ne olursa olsun umut yaþama sebebidir insanýn. "Umutla yolculuk etmek gidilecek yere varmaktan çok daha güzeldir", sözünü söyleyen de bence küçücük bir umut parçasýyla yola çýkan bir umut yolcusuydu. Umut çýkar yoldur, umut yeni baþlangýçlardýr, umut hayallerin mimarý,hayatlarýn müteahhitidir. Varsa umudumuz kendimizden , insanlardan en önemlisi de hayattan en kötünün içindeki iyiyi , yalanýn içindeki doðruyu, hayýrýn içindeki eveti görebiliriz. Öyleyse, "Ya ümit sizsiniz ya ümitsizsiniz " sözü de bu durumun en umut verici destekleyicisidir.

Yani umutla güzel insan umutla mutlu insan. Umutla var insan ve hayaller ve hayat.