Dil de üþür;
Kar altýndaysa söz.
Donar göz bebekleri,
Yürekte sevmek ölür.
Buz yandýrýr ocakta köz;
Tuzun tadý acýr,
Dudaðýn balý;
Merhabayý, bin yanlýþa sürdüyse göz.
Ben, üþüyen dilimi sevdimdi sende,
Sürgünden dönen merhabasýný yüreðinin;
Yüreðin ki; birlikte kanarýz hala.

Ey!...Yüreðinde sürgün biçen bahçývan;
Sevmek otunu ayýrýr mý, týrpanýn?
Ben, gurbetimi sevdimdi sende…
Vurup, serseri baþýmý düþlük uçurumlarda,
Varýp, yorgun yamaçlarýnda yanan yakut bir ufka,
Aþkta ilk yakýlacak gözlerini sevdimdi sende.
Gözlerin ki; ilk ateþte birlikte yanarýz hala.

Kana kan budanmýþlýðýný senin; baharlarýnýn;
Aykýrý dallarda pel (filiz) duruþunu; sürgünde.
Bir de gül oluþunu bahçývan!.. Bahçesiz oluþunu,
Hercai menekþeler gibi Afrika kokuþunu sevdimdi.
Buðday baþaklarýnýn esmer direncini; açlýkta toklukta,
Ben, bize benzeyiþini sevdimdi sende;
Sen ki; birlikte biziz hala.

14 Temmuz 2009-Antalya