Rüya..

Korkunç rüyalar görmeye baþladým. Kentim yaðmalanýyor, bombalanýyor heryer kan revan içinde ve insanlar çýðlýk çýðlýða etrafta koþtururken bunun nasýl büyük bir acý olduðunu tenimin herbir sanmitrekaresinde hissediyordum. Bütün rüyalar gibi sadece uyandýðýnýzda hissettiðiniz o derin rahatlama hissiyle sýrýlsýklam ter içinde gözlerimi güzel bir yaz sabahýna açtým. Böyle sersemletici ve karaktersiz bir rüyayý neden gördüðümü bildiðim için pek de mana aramadým sonucunda. Gecelerin serin zamanýnýn içimde erittiði tüm güzellikler dahilinde bir eski zaman kavramý yaratýp sinsice kendime ihanet ettiðimi düþünüyorum. Gördüðüm tüm rüyalarýn bir nedeninin olduðuna inanmaya baþladýðýmdan beri aralýksýz sevda zamanlarý ve yoksulluk ekseninde hayalperest durumlara gebe bir dünya içindeyim. Parlament mavisi bir gece içindeyken dünyanýn en güzel kentinin bombalanmasý rüyalara bile aðýr gelecek bir acý. Sesler içinde bir ses duyduðumu düþünüp onca karmaþanýn içinde geriye dönüp hayallerimdeki sen’i düþünüyorum, ardýndan rüya denilen eziyetin sonucuna katlanýyorum. Tasviri imkansýz insanlar, mekanlar, sokaklar, arabalar, kaldýrýmlar, köpekler, kuþlar, aðýr bombalar altýnda kalýrken kendimi tanýmayamamak gibi aciz bir durum içinde virane hallerde dolanýrken ortalarda, bilinen tüm gerçekler silinip gidebiliyor hafýzadan.
Korkunç rüyalar görmeye baþladým. Ellerim hissizleþiyor birine dokunurken, gözlerim renginden yoksun sadece bakýyor ama neredeyse tamamen görmüyor. Kentim alevler içinde ve yangýnlar arasýnda çýðlýklar , acýlar içerinde yeniyetme sevdalýlar. Maviden kýrmýzýya dönen bir deniz, iki yakanýn da üstüne dolaþan dumanlar, feryatlar ve siren sesleri. Rüyalarýn en kötü en acýmasýzý bu olsa gerek diye düþündüm bütün gün. Yirmi haziran bugün, deprem veya sýradan bir felaket günü deðil. Dönüm noktasý da deðil dünyanýn ve ahirete direk yolculuk da söz konusu deðil. Son sevdiklerimden bir kayýp yok, firari bir durum eksik bir deðer yok. Kaybolan tüm güzellikler yerini baþka güzelliklere býrkaýyor zamanla biliyorum, o vakit neden bu acý neden bu bilinmez can sýzýsý. Kentim neden alevler içinde ve ben rüyamda dahi neden kuþku içinde biçare bir bezginim. Neden herkes aðlarken feryatlar içinde koþuþtururken bir sesle irkiliyor, kendimden birþeyler kaybediyorum. Hangi söz hangi ses beni rüyamda dahi panikletebiliyor nefes almamý, yürümemi engelleyebiliyor. Hayat rüyalarda sadece bir nesne mi obje mi yoksa ayný bilinmezlikle bir handikap mý. Hiçbir söz sýradan bir hareketin yerini tutamazken rüyalarda, neden benim rüyam söz aðýrlýklý ve herhangi bir hareket anlam katmýyor yaþanýlanlara. Kimler vardý mesela rüyamda, kimler canýmý yaktý, hangi acýlarla yoðruldu bu zaman, hangi ellerden geçti fikirlerim, hangi yürekler yeþertti bu acý düþ’ü, çocukluðumdan bir hatýra deðil elbet bu zaman, yaþanýlanlardan ders de çýkarmam mümkün deðil. Kelimelerden yoksun bu hayal zamaný ve ölümsüz sýradanlýklar durumu kime ne için verilen bir mesaj. Neden yirmi haziran ve neden bilinen tüm acýlarla en güzel kentimde yangýnlar. Ben neden içindeyim bu savaþýn, kime yenildi kentim veya kime boyun eðdim kendimdeyken. Dalmadan rüyama kimden acý topladým, kim kabullendirdi bana yenilgiyi ve bu hangi saçma parodi. Hangi fikir fikirlerimi sildi, hangi insan beni rüyalarýma esir etti.
Korkunç rüyalar görmeye baþladým. Yirmisinde, kendimden de þüpheye düþecek þekilde herhangi bir ay’ýn herhangi bir gününde. Balýklar su yüzüne çýkmýþ deniz üstünde cansýz yatýyorlar mesela, sahi balýklar batmaz mý suda? Çocuklar neden daha az aðlýyor mesela ve kadýnlarda tek damla gözyaþý yok, suratlarýnda aðýr bir makyaj yada maske. Daraðýcýnda bir ölü misali tüm kadýnlar, sessiz sakin ve kendinden emin. Ayný gemide deðilmiyiz oysa, ayný kentin sakinleri deðilmiyiz? Korkunç rüyalar görmek için yanlýþ bir zaman sanýrým, korkunç acýlardan geçerken insan. Sesinin kýsýlmasý gibi bir sanatçýnýn, elinin tutmamasý gibi bir yazarýn, gözlerinin görmemesi gibi bir ressamýn, okyanusa açýlamayan bir kaptanýn.

Korkunç rüyalar görmeye baþladým yirmisinde haziranýn. Kimliðim meçhul bir sokak adamý olurken bilinen en eski zamanýn. Kentimde yangýnlar içinde kaybolurken tanýmadýðým tüm yakýnlarým.


                         Saraç 20/06/09 erbil..