BÝR BEN BÝR DE YALNIZLIÐIM ÝÇÝN

BÝR BEN BÝR DE YALNIZLIÐIM ÝÇÝN


Gitmekle kalmak arasýnda bulunan
O þeffaf çizgiyi çoktan aþmýþtým,
Senle boþalýp senle dolan bardaðýma mey misali
Ruhumun ayaza kesilip, dondurulmuþ zamanlarýmda,
Seslendim sevinçli bir özlemle hem de
Hýzla koþturmakta olan zamanýn ardýndan;

"Ýki yolcuyla seni takip edeceðim," diye,

Ýstedim iki adet bilet,
Az sonra baþlayacak yolculuðuma doðru...

Duraksadý zaman merak içinde bakarken bana;
Sordu:

“Kim için?” diye.

“Bir ben, bir de yalnýzlýðým için.”

Zaman þaþýrmadý ve umarsýz sordu:

“Nereye?” diye.

Bir anda aklýmý ardýmda býraktýðým sen;
Dudaklarýn, gözlerin ve o þen gülüþün geldi
Adeta fýsýldar gibi,
Bir sözcük çýktý dudaklarýmdan:

"Kendime..."

Zaman o anda haykýrdý!

“Sen bir korkaksýn!”diye

Gitmekle kalmak arasýndaki o ince çizgide;
Olduðum yerde mýhlanýp kalmýþtým.
Bu sözlerin tesiri henüz geçmemiþti ki üzerimden
Zamanýn sesi kulaðýma yeniden çalýndý.
Bu sesler ruhuma ince ince sýzan;
Yumuþak akisler gibi çizilmekteydi.

“Oysa bir âþýk geldiði gibi;
Alný açýk gitmesini de bilmeli
Oysa sen korkakça haddini aþýyorsun”

Önce isyan etmek geldi içimden zamana
Sonra uysal bir baþ eðiþle fýsýldadým;

“Bu aþk beni çok yordu, korkak deðilim;
Merak etme geldiðim gibi de gideceðim.”

Zaman bir iç çekiþle sorguladý:

“Peki, neden daha önce deðildi de, þimdi?”

“Kaybettiklerimi kazanmak için..."

"Neyi kaybettin?"

"Yüreðimi" diye fýsýldamýþtým.

Zaman ani bir öfke ile
Yeniden kükredi deli dalgalar gibi...

"Neden kazanmak için kalmýyorsun?"
Yorgun sesimle;

"Bunun için uðraþacak zamaným yoktu.
Çok yordu beni bu aþk zaman, çok yordu.
Biliyordum ki,
Yaralý düþlerim, hayatýmýn en anlamlý yanýydý.
Kimse bilmese de, ben kaderimi yendim.
Hamurum acýyla yýllarca mayalanýp yoðruldu."

Zaman sormadý artýk, gözlerinde yaþ vardý.
Fýsýldadý:

“Ayrýlýk ölümden de beterdir”

Ondaki bu duygu hali bana da sirayet etmiþti.
Yutkunduktan sonra efelendim sanki zamana;

“Aldýrma benim böylesi gözü ýslak ayrýlýklarýma
Ben kendimi dindirmeyi dört yaþýndayken öðrendim...
Ve sis mutlaka bir süre sonra daðýlýr.
Ben bu nedenle ayrýlýklara çok önceden alýþmýþtým."

Yüreðimde aþka dair her ne varsa;
Ývedilikle zamanýn önüne sürmüþtüm:

“Ýki bilet lütfen”

Sordu:

“Kim için?” diye.

Derin bir iç çekerek ona yanýt verdim:

“Bir ben, bir de yalnýzlýðým için.”



Emine Piþiren/Akçay/12.Temmuz.2009