I

içi su dolu bir bardaðýn
masadan yere düþmesi gibi,
herbir yerinden çatladý gece: ýpýslak.

bir baðlaç, yeni bir lisan eki,
gözlerini bana miras býrak.
üþümüþ ayaklarýyla bir martýnýn,
yeniden kýzgýn sulara dönmesi gibi,
koru denizi þimdi benden, rakýdan, peynirden.


ellerine dokundum,
ayrýlýk döküldü yüzünden.



II

geldi...
küçük aðzýný kalbin mayhoþ asmalarýndan sarkýtýp
kana kana bir özlem içti.
eridi ateþ.
erdi, çatlaðýna döndü su.
uluorta, bu aþka bir ceylan aðzý deðdi.
bir ceylan, bir susamýþlýk: küfüv.
kattý kendine bizi evren.


ellerine dokundum,
ayrýlýk döküldü yüzünden.



III

bir heyelan olur gece üzerime,
içime gökten salýncak,
suratýma çocuk kahkahalarý.
biz, þehirler geçeriz.
öyle sessiz,
öylesine evler.
kadýnýmýn sesi kulaðýmda, bir fa sesi deðilse eðer.

kaç!
yýldýzlarýn göðe paftalanmýþ yüzü suyu hürmetinden.

ay...

ellerine dokundum,
ayrýlýk döküldü yüzünden.



IV

yaðmur alelacele.
bulunduðun yerden büyük gürültüler geliyor.
tehlikeli insanlar.
yeni bir dua öðretmek istermiþcesine ecele.
nefesini kör bir hayalle kestim.
incir çekirdeði, nar, kan...
hepsi alelacele.
bir tren gibi uzaklaþtýn sen.
bir bekleme salonu gibi yalnýzlaþtým ben.
baþým gözüm üstüne,

ellerine dokundum,
ayrýlýk döküldü yüzünden.


V

bilmelisin;
altýndan çýlgýn sularýn aktýðý bir köprücük kemiðinin üzerinden,
kendini aþaðý atmakla tehdit eden hiç kimse
sevdiði kadýnýn ismini anmýyor artýk.

zifaf, bir sigara gibi gecenin üzerinde söndürülen,
bir mum alevi gibi tasavvufi yollarý dönen.
tüm güller, daha yaþarken topraða gömüldüler!

ben...

ellerine dokundum,
ayrýlýk döküldü yüzünden.


VI

kalbim bir taþ ustasýnýn elinden çýkmýþ
küçük bir köy evi olacaktý.
bir çeþme akacaktý huzura
geçip aðaçlarýn gölgesinden.
oysa bir yerde unutulmuþ, herhangi bir gül,
geçmiþten çok daha önce akmýþtý testiye.

þimdi,
zaman, terk edilmiþ yataklarda ihtiyar bir sürüngen.


velûr...

ellerine dokundum,
ayrýlýk döküldü yüzünden