Kýrýldýn çek git!

Oysa bir baþkasýný kendi egondan fazla önemsemektir sevmek… Hiç kýrýlmamýþçasýna sevebilir mi insan? Tüm tecrübelerin sýfýrlandýðý ana dönüp yine yeni yenidenlerle baþlayabilir mi? Uyku modunda denenmeye kalksa bunu uyandýðýnda cam kýrýklarý gibi paramparça olur mu?

Denesen… Belki hiç kýrýlmamýþçasýna sevilmeyi hak ediyordur. Her þeye amenna desen yeniden kýrýlmayý bile göze alarak. Masum duygularýn için ödediðin hak etmediðin bedelleri unutsan…

Neden sevesin bir daha? deðil hiç kýrýlmamýþçasýna, kýrýlmayý göze alarak bile..
Kim için, ne için, hangi deðer için? Neden sevesin bir daha? Yoruldum dediðin o eski iliþkilere dönüp de baktýðýnda kýrýlmamýþçasýna sevmenin mümkün olduðunu bilirsin de bizim buralarda bir þey derler:
-yemez!

Yemez mi, deðmez mi acaba muammasýna düþmek birazda tek yaralýnýn kendin olduðu sanrýsý galiba. Ya da kýrýlganlýklarýný geride býrakmýþ tamamen farklý bir formatta biri olabilme kaygýsý. (ki o bir daha kýrýlmamacasýna sevmek olur)
Ama mýþcasýnalar içine düþüp düþebileceðin en çaresiz ve en yavaþ benlik çürütme tercihsizliðidir. Ne kadar mýþcasýna kalabilirsin? Sen mýþlarla yaþarken gözlerinde konuçlanan hüzünde kalbi paramparça olmuþ, yaralý kimselerin suretleri parlayacak.

Anlatsan içinin önce neden burkulduðunu ve sonra burkulan yerden kýrýldýðýný... Aþk kelimesinin artýk hayal kýrýklýðýný çaðrýþtýrdýðýný. Kýrýlmaktan korkmanýn seni tek tabancalýða baðýmlý kýldýðýný. Anlarmý ki aþk; korkmanýn içe, risk almamanýn dýþa döndüðü çark.

Anlat bakalým zincirleme sýfat kazasýnda adý konulmuþ her þeyin yüklemi olduðunu.
Anlamayacak seni korkularýnýn sebebini. Kaçmakla suçlayacak. Filofobini nasýl anlatabilirsin ki? Hangi sözcük hakkýný verebilir böylesine büyük bir korkunun aðýrlýðýný.

Uyusan geçse bu kâbus. Geçinceye kadar uyuyabilsen. Biri tam olarak ne kadar uyuman gerektiðini söylese.
Bazý mutluluklarýn acýtan bir yaný var iþte. Hissedebilmekten mutluyum ama caným acýyor. Kaçmak çare mi belki de geçici olarak. Caným acýyor, tedavisi yok, hüzüncül… Savaþmak manasýz kalýyor.

Düþünüp, düþüp kanýyorum bir de geceyse içim. Kaç bakalým kendimi anlatamadým, kendimi sevdiremedim diye kendini kandýramayacak kadar yorulduðunda artýk, bir tek kendini alabilirsin yanýna… “Kendinden bile kaçaksýn “ kelime ikilisi dalgalanýr arkanda. Sol kaþýný kaldýrýp gülümseyerek susarsýn. Çünkü bu kaçýþýn nedenleri için söylenecekler söylendikten sonra, tekrar baþa dönmektense gülümseyerek susulabilir. Kabul etmek midir bu kendinden kaçaklýðýný?

Bir þeyler söyleyebilmek o an… Ama konuþursan daha fazla öleceksin biliyorum. Susmalýsýn söyleyecek çok þeyin var çünkü. Sessizliðine gömül ve kana. Sus senin kaçýþýn kelimelerle söylenmez lakin o yüzden kulakla duyulmaz. Sus ve kaç! Susarak özle. Kýsacýk bir cümleye yedirilmiþ ayrýntýlarýn þarkýsý ol. O senin neden sustuðunu nerden bilecek anlatamadýn ki, anlatamazsýn ki.

Mahsuni’ye sormuþlar:
- sesin neden yanýk?
-ateþe düþte yanma' demiþ.

Penceresi, kapýsý, deliði olmayan bir odaya kapalý kalmak mecburiyetinde býrakan söz belki de gitmek…

Kýrýldýn çek git!
Kendinden kaç!
Susarak özle!

HADÝ þimdi daðýl!