Merhaba sevdiðim;
Uzun zaman oldu seninle görüþmeyeli,sana dokunmayalý,kokunu içime çekmeyeli.Kimbilir ne hallerdesin,kiminlesin,kimler bakýyor o sýmsýcacýk gözlerine,tutamadýðým ellerini kimler okþuyor.Biliyormusun bunlarý düþünmek beni kahrediyor.Bugün ayrýlýðýmýzýn seksen üçüncü günü.Ben hala dönüp arkama bakmadým,bakamýyorum.Çünkü döndüðüm an tekrar ilerlemeye gücüm olmayacak biliyorum.Ben seni yalnýzca bir kere terkedebilirim.Bir ikincisine gönlüm dayanamaz.Bu yüzden senden hep uzak yaþýyorum.Bazen diyorum her þeyi býrak geri dön,koþ,sarýl,sýmsýký kucakla ve bir daha asla býrakma.Ama olmaz diyor yüreðim.Biz ayrýldýk,nasýl yaptýk bunu birbirimize,neden giderken kal diyemedik birbirimize,neden mühürlendi dudaklarýmýz,neden kýrýlasý ellerim tutamadý seni,neden neden neden...Oysa öyle çok seviyordum ki seni.Kimselere anlatmýyordum bile.Kendimden bile kýskanýyordum.Aynalardan gizliyordum seni.Geçen gün tüm cesaretimi toplayýp seni aradým.Telefona bir baþkasý çýktý.O an yýkýldýðým andý.Yüreðim öylesine acýdý ki.Telefon ellerimin arasýndan kayýp gitti.Seni isteyemedim o nerde diyemedim.Hala çok acýyor yüreðim,o gün bugündür kanýyor.Hiç kimseyle konuþmuyorum,yemek yemiyorum, su içmiyorum.Hayatla baðlarým kopmak üzere.Keþke diyorum hani keþke böyle olmasaydý sonumuz.Ya da keþke bu kadar çok sevmeseydim seni.Hiç baðlanmasaydým sana.Keþke sen olmasaydýn ya da keþke ben hiç doðmasaydým.O kadar çok piþmaným ki...Herkes delirdiðimi söylüyor.Yine sebepsiz yerlere gülmeye baþladýn diyorlar.Halbuki ben seninle geçen güzel günlerimizi düþünüyorum o an.Bazende durup dururken aðlýyorum.Hýçkýrýklarla uyanýyorum uykularýmdan.Alýp baþýmý gitmek istiyorum.Buralardan çok uzaklara.Ve bir daha hiç geri dönmemek.Varsýn deli desinler bana ben yinede seni hala çok seviyorum...