meraklýydý:güneþ gözlüklerimi severdi. eþyalarýmý karýþtýrýrdý. aradýðý neyse bir türlü bulamazdý.

sevimliydi: beni a.monkeys'den bir þarkýya bile benzetirdi. ingiliz aksanýný ne kadar sevdiðimi bilir; yapamasa da o aksanla bir þeyler söylemeyi denerdi. dediðim gibi; yapamazdý.

uyuþuktu: odamdaki köþedeki koltuða kývrýlýr, bütün gece esner dururdu. erkenden yataða girmeyi alýþkanlýk haline getirmiþti. zaten uykuluyken araba kullanmasýna nasýl izin verebilirdim ki?

sadelikten yanaydý: kahveyi þekersiz ve sütsüz, zift gibi içerdi. benim içtiðim gibi.

beceriksizdi: araba kullanýþýna bayýlýr; arabayý park ediþindeki rezilliðe gülmemek için kendimi zor tutardým, yine de olabildiðine sevimli görünürdü. çünkü denerdi.

sessizdi: fazladan kelimelere yer bulamýyordu. basit çekimli fiillerin dünyasýndan uzaklaþmýyordu.

seviyordu: maviyi, yeþili, gitarlarý, kitaplarý. popüler kültüre meraklýydý. popart özentisi olamazdý, olmamalýydý.

biliyordu: neden o anda orda olduðumuzu, neden nefes alabildiðimizi, güneþin batýþýndaki pürüzsüzlüðün kaynaðýný nasýlsa benden iyi biliyordu.


ama..

hissetmiyordu.

benim gibi yapamýyordu.

denese de olmuyordu.

...

bana çok benzerken bana hiç benzemiyordu. sýkýlýyordum. yapamýyordum. bugüne kadar olduðu gibi bir kez daha terk etmiþtim. bunu yavaþ yavaþ alýþkanlýk haline getiriyor olmaktan korkuyordum. beni sevenleri iþte ben, o kadar sevemiyordum. eve geldiðimde yaþanan güzel saatleri hatýrlamaya gerek bile duymuyordum. sesleri kýsýyordum. sayfalarý deðiþtiriyordum. perdeleri sonuna kadar açýyor; güneþi 70x100 içeri alýyordum. yarattýðým gereksiz karanlýðý kimse aydýnlatamýyordu. harekete geçmeye çalýþtýðým anlarda biri hep kolumdan tutup isteksizliðiyle tüm bedenimi ele geçiriyordu.

yapamýyordum.

olumlu cümleler yazamýyordum. bilinçli bir þekilde düþünemiyordum. kimse hayatýmda uzun süre kalamýyordu. izin veremiyordum.

insanlarý hayatýmdan çýkarmak için her küçük detayý öne sürüyordum!

her þeyi noktaya baðlýyordum. virgüllerle yýldýzým hiç barýþmýyordu. 3 noktalara gelmeyelim bile: onlara hayatýmda en ufak bir yer açmýyordum.

çýkarlarý anlýyordum.

insanlarýn kendi menfaatleri için yaptýklarýný/yapmak zorunda olduklarýný/yapmaya mecbur býrakýldýklarýný, anlýyordum. hergün dönüþümlü olarak farklý bir politikacý kimliðine bürünmenin neden oldugunu kavrayabiliyordum. bu gerekliydi. ilk önce kendini düþünmezsen kayýp giderdin, yokolurdun. gerekçesi oldukça makuldu.

ona daha yakýnýmda ihtiyacým vardý.

ve ben.

daha o'nun kim olduðunu bile bilmiyordum.


ayakta bekliyordum.


yorulduðumu anlamasýný, ve söylemesini sabýrla bekliyordum:


''þuradaki çimlere oturalým mý?''



Pelin Gölge