3. BÖLÜM



Güneþ, çirkin dünyayý tekrar gün yüzüne çýkardýðýnda bir kadýn hýzlý adýmlarla adliyeye gidiyordu. Kadýnýn elinde siyah bir iþ çantasý vardý. Giyiminden de anlaþýlacaðý üzere önemli bir kadýndý. Yalnýz attýðý adýmlarýn hýzlý olmasýnýn nedeni iþine olan arzusu deðildi bu sefer. Adýmlarý hýzlýydý. Yüz kaslarý rahat deðildi. Gözleri buðuluydu ve bu çirkin dünyayý aydýnlatan Güneþ’ten ilk kez rahatsýzlýk duyuyordu.
Uzun kahverengi saçlarý omzunun üstünden yanlara sarkmýþtý. Saçlarý o kadar düzdü ki insanýn bu düzlükte bir saçýnýn olmasý için saatte bir saçýný ütülemesi gerekiyordu.
Bir an için gözlerinden yaþ geldiðini zannetti. Gözleri buðulanmýþ olabilirdi. Hafif bir toz kaçmýþtý belki de. Ama yaþ gelmesi için bir sebep göremiyordu kendinde. Hava da günlük güneþlikken nerden gelmiþti de bulmuþtu Handan’ý? Belki de yoldan geçen bir arabanýn aþýrý hýzýndan etrafa saçýlan tozlardandý bu toz. Araba hýzlý gidiyordu. Çünkü arabanýn þoförünün de aklýnda kötü þeyler vardý. Belki de kýzý ölümcül bir hastalýða yakalanmýþtý. Belki de karýsý onu aldatýyordu!
Handan Haným bu düþünceleriyle adliye kapýsýnýn içerisinden girerken bir an için insanoðlunun düþüncelerini ne denli kontrol edebildiðini düþündü. Bunu yaparken yine ayný þey olmuþtu. Ayný duygu… Düþünceler… Acý verici ve garip!
-Günaydýn Handan?
-Eee, günaydýn Selma.
-Hâlâ bir haber yok mu?
-Maalesef Selma.
Handan daha fazla konuþmak istemedi. Hemen odasýna gitmek istiyordu. Son günlerde insanlarýn yüzüne bakamýyordu. Gözlerini daima konuþurken saða sola oynatýyor, konuþtuðu zaman laflarýný kýsa kesmeye özen gösteriyordu. Odasýna girdiði zaman masasýnýn üzerindeki resme baktý. Her zamanki resim ona artýk korkunç gelmeye baþlamýþtý sanki. Ýnsanlarla konuþtuðu zaman yaþadýðý duyguyu en yoðun bu resimde hissediyordu. Resimdeki bir çift mavi göze bakarken ilk defa hýrçýn bir okyanus gördü. Gözlerdeki o derinlik artýk bilgelikle ve sevgiyle parlamýyordu sanki! Daha fazla bakamayacaktý.
“Neredesin? Nereye kayboldun, bitsin bu acý!” diye feryat etti kalbi Handan’ýn. O derin okyanusa son bir kez baktý ve Avukat Handan Haným kocasýnýn resmini usulca alýp masanýn çekmecesine koydu.