Pat diye baþlýyorum ama biliyorsun patavatsýzým, yaparým bazen. Endiþelerim var benim, ikimiz hakkýnda... önümü göremiyorum. Korkuyorum. Boþluktayým sanki... Neden benle hiçbir þey paylaþmýyorsun. Niye hayatýna dahil olamýyorum? Herþey güzelken niye geri çekilmek için fýrsat bekliyorsun? Niye gittin mi gelmiyorsun? Bende gidince kime gidiyorsun? Çalýþýyorum diyeceksin, hiç mi özlemiyorsun? Ben kimim, neyinim? Dönemeyiþlerin neden? Bana baþkasýndan mý geliyorsun? nereye gidiyor iliþkimiz, biliyor musun yolun sonunu? Merak ediyorum!
Evet seviyoruz. Ya sonrasý... Koca dünyayý iki kiþi göðüsleyebilecek miyiz? Var mý gücümüz? Benim nasýl olduðum umrunda mý? Aklýna geliyor muyum? Korkuyorum, þaka deðil içim titriyor. Endiþelerim var. Aldatýlmaktan, terkedilmekten, senden, herkesten... Nabýyorsun sen? Bu aþkýn sonu nereye gidiyor? Ne kadar sürecek ya da hala sürüyor mu? Sýkýlacak mýsýn? Baþkasýnýn mý sevgilisi olacaksýn yoksa?
Yapma! Eðer öyleyse; vazgeçersen benden, dönersen sözünden; gözyaþýný içine akýtan kadýnlardan olamam ben. Ama yine de beni terketme! Ýnsanlar kötü, savunmasýz býrakma beni! Sonrasýnda gözyaþým sessizliðime aksa ve ben sessiz çýðlýðýmla haykýrsamda kimseye duyurmam sevgimi, sevgimizi... Ya git ya kal! Ama gitmeni istemiyorum
Fakat bir gün býrakacaksan o gün bu gün olsun ve býrakmam deyipte hiç, býrakýrsan; ahlarým seninle olsun. bilirsin ahlarým tutar!
Beni benden almadan, yaþamýma daha fazla dahil olmadan ver kararýný! Benimle misin? Ýyi düþün ama! Ya ölür, ya ölürüm... Nolur minicik yüreðimi doldurma. Bir gün gideceksen ne olursun bugün olsun, hazýrlamýþken kendimi...
Dileðim gitme ama; git istiyorsan! Alýþamam yokluðuna ama baðlayamam ya seni...