(Þiirden ziyade nesir, nesre göre þiir)

Arý çiçeklerden bal deriyordu.
Karýnca kararýnca harç karýyordu.
Adam kendi kendine söyleniyordu.
"Yeþil köþkün lambasý yanýyordu."
Bülbül gülü kýskanýyordu.
Gönül gönle sýðaný seviyordu.
Mecnun gerçek Leyla’yý arýyordu.
Seven sevdiðine çiçek veriyordu.
Ýyi kývýrana köçek deniyordu.

Koyun yüzene kasap,
Alet edevatýna satýr, býçak, masat adý veriliyordu.
Milletin derisini yüzene devlet adamý namý dillendiriliyordu.
Adam kesen hekim, adam asan hakim sanýlýyordu.
Trafik canavarýna þoför moför,
Saç celladýna kuaför muaför;
Orkestra artýðýna Le Majör,
Katile lider yaftasý yakýþtýrýlýyordu.

Soyguncuya bey,hýrsýza aðabey,
Yolunana key, vatandaþa hey deniyordu.

Benim diyen bu iþlerin üstesinden gelemiyordu.
Ýþini bilen,
Ýþine gelene hoþ geldin, gelmeyene güle güle diyordu.
Kendini bilen usturuplu konuþuyordu,
Bilmeyen dangul dungul coþuyordu.
Desen çizene desenatör,
Sýrtýný devlete dayayana tabii senatör deniliyordu.
Ýþsiz karný yapýþýk gelen geçene bakýyordu.
Dayýsý olan kasým kasým kasýlýyordu.
Ata binene deðil, iþini bilene süvari deniyordu.
Müennesler aleni iç çamaþýrý deniyordu,
Unvanlarýna manken deniyordu.
Sýr ifþa eden sýrdaþ, sýrttan vuran gardaþ oluyordu.
Tarz seven tarzýný arýyordu.
Stilini bilen bobstil giyiniyordu.
Kýrýk kalbine merhem arayan yanýyordu.
Gece gezene yosma, özgürlük simgesine tasma deniyordu.
Fýrsatýný bulan birbirine giydiriyordu.
Ýþini bilmeyen þaþkýn bakýþlarla olanlarý seyrediyordu.
Bunca hengame, bunca curcuna saltanat sürerken,
Dünya gezegeninde bütün bunlara hayat deniliyordu.
Ankara,30.05.2009 Ý.K