artýk yaþýyor taklidi yapmýyorum,
mutluluklardan keyif almasýný bilemiyorum
belkide amacsýz yaþamýmýn farkýndalýðý gözlerimin önünden gecip gidiyor
damarlarýmda dolaþan yalnýzlýk duygusu beni vahþi bi hayvan gibi kemiriyor
þýrýngayla cekip savuruyorum boþluga...
belkide birinin kanýna gecmesini istiyorum belkide birinin kanýnda kaybolmak
içime cekiyorum sonsuzlugun dumanýný
belkide sonsuz olmak istiyorum ya da hiç varolmamak
varoluþumu sorguluyorum
elde ettiðim günahlarý veriyorum küçük cocuklara
alýn hepinize benden birer armagan
anlamýný kaybederken gülüyorum onlara uzaktan bakarak
belkide anlam kazanmalarýný istemiyorum bende,
þimdi herþey daha silik ve daha anlamsýz
kendime yalanlar söylüyorum sadece ve ironik sevincler yaþýyorum
kapatýyorum defterimi artýk karalamalar yapmýyorum
ele almýyorum hiçbi konuyu
derinliðinde kaybolmuyorum senin
yüzeysel geçiþler yaþamanýn artýk sýradanlaþtýgý günler yaþýyorum
ve bir sokak fahiþesi gibi atýyorum düþüncelerimi yollara
birinin bedeninde kendisini bulmasýný istiyorum
ve mutluluklar yaþatmasýný istiyorum
yine yalnýz kalmasýný ve terkedilmesini...
artýk dudagýmdaki sözler daha saldýrgan ve daha kindar
kaybolup giderken boþlukta tutunamýyorum
belkide intihar ediyorum...