2,5 saatlik uçak yolculuðunun ardýndan, Havaalanýna iner inmez güneþli bir sonbahar havasý karþýladý... Londra'ya benzeyen, Çek havasý, o gün þehir turunda güneþin etkisi ile sýcak anlar yaþattý. Rehberimiz Hakan'ýn, kendi kullandýðý minibüsü ile, bizi kent merkezine götürürken, ayný zamanda þehiri kýsaca tanýtýyordu. Sonbaharýn güzel renkleri þehrin güzelliði ile bütünleþmiþken, ben deklanþöre basmaya baþlamýþtým bile...
Güneþ ýþýnlarý olabildiðince eðik, yer yer ýlýk; bir o kadar da soðuk Orta Avrupa havasýný hisseder gibiydim. Ocak'07 de, iþ için gittiðim ve beþ gün kaldýðým, St. Petersburg'un acýsý, boðazýmda bir düðüm halinde, hala yutkunmama engel olurken; fotoðraf makinem boynumda, Prag sokaklarýný, tanýmak için deli gibi yürüyordum. Gerçi, Prag'a gelmeden önce, bir ay boyunca; gezi kitaplarý, internet ve haritadan çalýþarak(!!), öðrendiðim Prag'da, belki de; yabancýlýk çekmeyecektim...
Þehri tanýmaya, þehrin en görkemli binalarýnýn bulunduðu, Kale bölgesinden baþladým. Þehrin alçak tepelerine kurulan kale, kraliyetin görkemini, Ortaçaðdan günümüze kadar, taþýmýþ.
Prag, sivri kuleleri, yeþil kubbeli Kiliseleri, Gotik, Barok ve erken Rönesansýn muhteþem eserleri ve mini café'leri ile, sonbaharda da, muhteþem bir renk cümbüþü ile, insani kucaklar gibiydi.
Otelimin 15 dakikalýk yürüme mesafesinde olmasý, þehri daha yakýndan tanýmama sebep oldu. Eski ve Yeni þehrin birbiri ile senkronize olmasý; Prag'ý, on'dan fazla bölgeye ayýrmýþ. Sanki büyülü bir þehirde dolaþýyormuþ gibi hissederken, sadece yaylara açýk olan ve her saat turist yoðunluðu yaþayan Karluv Most (Charles Köprüsü) ve bu köprüden, Elbe'nin bir kolu olan, Vltava nehrine bakmak, her ne kadar; Yurdumun güzel köþelerine benzemese de, muhteþem ve büyülü bir görünüm sunuyor insana...
13. y.y.'dan, günümüze kadar gelen bu yapýlar, Vltava nehri kýyýlarýnda birer inci gibi sýralanmýþ beni bekliyor gibiydi.
Her açýdan þehrin en görkemli ve en güzel yapýlarýný görmek mümkün. Charles köprüsünde yürürken; ressamlarýn, karikatür çizimlerini ve çeþitli müzisyenlerin neþeli melodilerini izlemek, çok eðlenceli ve deðiþik bir tecrübe.
Köprü boyunca, çeþitli azizlerin ve azizelerin heykelleri çok görkemli olmasýna raðmen, Çek'lerin çok deðer verdiklerini ve asla öldürmediklerini, öðrendiðim; bereket getirdiklerine inandýklarý, örümcek ve örümcek aðlarý salkým salkým her yerde olmasý çok ilgimi çekti. Hatta yemek yediðim restoranda bile, her köþede örümcekleri görmek, içimi kaldýrsa da, yine de o görkemi ve güzelliði, deðiþtiremedi. Charles Köprüsünden, Kampa adasýna merdivenlerle indiðimde, birden; Tom Criuse'un, “Görevimiz Tehlike” filminde, ekibinin ölümü üzerine, telefon klübesine doðru, koþmasýný hatýrladým... Nehrin, kýyýya en yakýn ve en küçük adacýklarýndan biri olan, Kampa adasý, köprü ile baðlantýsý haricinde karaya, baþka bir baðlantýsý yoktur.
Vltava nehri üzerinde bulunan, adacýklardan biri olan, Kampa adasýnda; sevimli, küçük; oda+kahvaltý veren pansiyonlar ve café'lerin yer aldýðý, bir yer. Adanýn biraz ilerisinde, bir de, Modern Sanatlar müzesi bulunuyor. Kent merkezinin, trafiðe kapalý sokaklarýnda, güzel bir yürüyüþ yaparak, bir saat ekseni, içinde dolaþmak mümkün. Elbette telaþsýz ve daha pratik; gitmek istediðiniz yere ulaþmak için, tramvay aðý kolaylýkla kullanýlabilir. Þehirde, ulaþým çok geliþmiþ. Otobüs, sadece þehrin en uzak mesafelerine kadar, gidiyor. Fakat tramvay ve metro aðý, sayesinde, çok çabuk ve kolaylýkla ulaþým, istenilen yöne saðlanabiliyor. Yalnýz alfabeye dikkat etmek gerekiyor....
Ýkinci güne baþladýðýmda, soðuk ve yaðmurlu bir güne uyanmýþ olduðumu fark edemeden, bir önceki günün, yazdan kalma bir gün olmasý nedeni ile, tüm eþyalarým çantamda dýþarý çýktým. Elbette Orta Avrupa havasý sonbahar da çok sert oluyor. Soðuk ve yaðmur hemen yamurluðumu giymeme ve daha tedbirli olmama yardýmcý oldu... Çok keyifli bir gezi geçirirken, soðuyan havayý anlamadan gezime kaldýðým yerden, devam ettim.
Yüz kuleli kenti daha çok tanýmaya ve fotoðraf çekmeye giderken, Belediye sarayýnýn görkemi beni uzun süre kendisini seyretmem için, bekletti, çok eskiden köprünün bir kulesi olan ve büyük bir sel nedeni ile zamanýnda, tahtadan yapýlmýþ olduðu için sele kapýlan, köprüden sadece kulesi kalmýþ. (Powder Tower)
Powder Tower'in altýndan geçip, 10. y.y.'dan günümüze kadar uzanan, Stareomesto Nameski (meydan) geldiðimde, o görkemli Orloj saatinin çanlarýný ve kuklalarýnýn çýkmasý için yarým saat oyalandým. Bu saati yapan adamýn bir daha baþka bir yere aynýsýný yapmamasý için, gözlerini oyduklarýný bilmek acý verici.
Yol boyunca dikkatimi çeken kapý ve tokmaklarýnýn her birinin fotoðrafiný çeksem, bana çok güzel bir proje çýkacaktý. Sonunda ayýlý kapýyý, Sokak Pazarýna giderken buldum. Pazarda, dükkanlarda bulabileceðiniz her þey, daha uygun fiyatta satýlýyor. Orlojun ardýndan, Paris caddesinde, güzel otel ve pahalý maðazalar bulunuyor. Ayný zamanda o bölgede Yahudi mahallesi, Josefov var. Her yol ve cadde mutlaka Vltava nehrinin kýyýsýna çýktýðý için, elimdeki harita sayesinde kaybolma riski hiç yaþamadým. Bu haritalarý da, kaldýðýnýz otelden temin edebilirsiniz. Prag, kolay bir þehir. Tüm gezilecek-görülecek yerler, tek bir hat üzerinde. Þehrin bir çok yerinde Kafka ile ilgili müzeler ve sokaklar bulunuyor. Ayný zamanda, Kale bölgesinde de Kafkanýn kýz kardeþine ait olan ev, sokak boyunca, müze haline getirilmiþ ve görülmeye deðer yerlerden biri.
Hava yaðmurlu olduðundan dolayý, ben bu sokaða ve Petrin Tepesine gidemedim. Zaten, þehir fotoðraf çekmek, müze dolaþmaktan, daha cazip geldi. Bu sýralar da bir de fotoðraf makinemim soðuk ve yaðmur altýnda moralimi bozacak ufak tefek takýlmalar yapmasý, tüm enerjimi tüketti. Fakat o sevimli ve sýcak cafeler, makine sorunumun çözülmesine ve sýrt çantamý taþýrken, dümdüz olan sýrtýmýn dinlenmesine yardýmcý, oldu. Soðuk havanýn ciddi boyutta olmasý, nehir kýyýsýna yaklaþýrken, daha çok kendini hissettirdi. Mos Legii köprüsünün yakýnýnda kalan National Teatre ve Jiraskuv Mostun karþýsýndaki, Trancic Dum (Fred§Ginger)a kadar yürüdüm. Vltava Nehrine her açýdan bakmak, dünyanýn baþka bir köþesinde olmak apayrý bir duygu.