Aþkta verilen tüm sözler yalan,yalandýr edilen onca yeminler;”senden vazgeçmem,senin için ölürüm..”daha bir çok þey yalan(!)Yalan ben sana ölürüm demeler…

Duygularýn doruk noktasýnda edilen onca yemin basit bir sözden öte gidemiyor.Bir kaç saat önce aðlayan bir ses tonuyla “seviyorum” diyen biri,bir vakit sonra ardýna bakmadan ve hatta hakaretlerle dolu bir cümleyle terk edebiliyor seni.Yazýk oysa sen tüm saflýðýnla inanmýþtýn ona ve hakikaten sevmiþtin de.Lakin tek bir cümlesi bile seni öldürmeye yetecek kadar aðýr.Bir terk ediliþin son sözü eritiyor vicdanýný…Seviyesiz(!)…

Ve sen bir gece daha uykusuz kalýyorsun,bir gece daha akýyor göz yaþlarýn yastýðýna onun için…Ve neden sonra,düþünüyorsun “neden beni seçti ki,yaralamak için onca varlýk arasýndan neden beni seçti?"
Sen kendini gecenin bir vakti paralarken büyük olasýlýkla o en derin uykularýnda kaygýsýz uyuyordur.Sen zaten basit biriydin onun için ve zaten üzülen kendini harabeden de sadece sensin.En çokta “ben onun düþündüðü gibi biri deðilim” diye bir ah çekiyorsun.Ve hatta “ben onunla özdeþleþmek için nelerden vazgeçmedim ki” diyorsun.Bir takým kurallarý var hayatýn ve herkes kendi doðrularýný yaþarken,senin doðrularýnýn bir önemi kalmýyor.

Þimdiye dek kime güvenip sevdiysen her biri kendine olan inancýndan,güveninden bir parça alýp götürdü.Ve bak sen yine bir baþýnasýn.Senin “seviyeni” sorgulayacak kadar aðýr sözlere maruz kaldýðýn bir aþkta,karþýndakinin seviyesini de bir bakýma görüyorsun(!)

Sen yitirdiðin güveni tekrar kazanmak için çok denedin yeni aþkýný.Kuþkularýn oldu sustun,zaman zaman güvenmediðin oldu zamana býraktýn.Sýnavlarýn oldu bol bol onu denemek için.Ve onun bir cümlesi yetti senin tüm suskunluðuna.Evet sen seviyeni seviyesiz bir baþlangýçla zaten kaybetmiþtin(!)Bir yatakta kimsesiz uyurken ve onca söylemek istediðin söz varken susuyorsun ve susmalýsýnda…

Yýllar önce karþýlaþýp çok sevdiðin,sonradan kaybettiðin bir hayalin peþindesin hala.Gerçek hayatta olmayacak bir sevda arýyorsun.Bu son kanýtýydý yalancý aþklarýn…Seni incitip kýranlara inat ve kendi seviyen bir çoðundan üstünken sen yolunda devam etmelisin.Çok sevmediðin ama gerçekten sevildiðin bir kalbi beklemelisin bundan sonra.

Biliyorsun,unutma!
“çok seversen birini genelde daha az sevilirsin ve en fazla üzülende sen olursun” Ve þimdiye kadar hep böyle oldu,sen daha çok sevdin.

Yankýlanýyor bir söz kulaklarýnda “hepiniz aynýsýnýz” Ve sen tüm gücünle haykýrýyorsun “ne yazýk ki sizlerde aynýsýnýz”.Sonra kýzýyorsun kendine: sevmeyecektim,hani yeminliydim,tekrar neden sevdim ki birini?

Bu bizim miladýmýz olsun diye kaç tarih belirledin kim bilir kaç kiþiyle…Ve her biri bir gününü çaldý,bir þeylerini aldý senden.Sevmelere küstün.Tam yeni bir milada yakýn,yeni bir sevdanýn heyecanýný yaþýyordun ki daha önce hiç duymadýðýn bir kaba sözle yýktý dünyaný…Oysa anlaþýldýðýný sandýðýn,dönülmez yeminler ettiðiniz bir sevdaydý baþlangýçta.Þimdi geriye ondan kalan “sefil yalanlar” var(!)

Bu yazdýklarýn “büyük sevdanýn küçük ajandasýndan bir sayfaydý” ve zaten o ajandanýn bir çok sayfasý da daha önce bir çoklarý tarafýndan karalanmýþtý.Artýk yeni bir aþka nefret,geçmiþine acýyan gözlerle bakýyorsun.Yarýn yeni bir gün ve belki yeni umutlara gebe…Sen olasýlýkla eski yaþantýna döneceksin,üç beþ günlük sevdalar yaþayacaksýn,takmayacaksýn hiçbir kadýný…Zor deðil seni seven ama sevmediðin onca kalbe belki de artýk geri dönmelisin. "Seviyelerin” kimin tarafýndan belirlendiðini bilmediðin bu dünyada “o çok seviyeli” deðer verdiðin ama karþýlýðýnda hakaret gördüðün o insana inat yaþamalýsýn…

Ve onun tek kelimeyle belirlediði kendi seviyesine inat, sen kendine yakýþýr,dostane:
“Her þey gönlünce olsun,hak ettiðin kadar mutlu olman dileklerimle” diye biten bir mesaj iletmelisin.Verdiðiniz sözden o dönmüþ olsa da “sen” ayrýlsak bile dostça ayrýlacaðýz dediðin gibi sözünü tutmalý,biten bir sevdayý kalp kýrmadan kalbine gömmelisin…
Sevgili!
sen
Þimdi sadece bir tanýdýk,eski bir arkadaþsýn.
Ve ben!
Þimdi sadece uzaklardan seslenen tanýdýk bir sesim,senin için.