Ben sana çocukluðumdan vurgunum.Seni büyüttüm içimde,ben büyürken sen olgunlaþtýn,sen büyürken içimde ben küçüldüm.Hüzün akþamlarýnda senin hayaline sarýlýp uyudum.Tüm çýkmaz sokaklarý sensiz yürüdüm.

Kalbimin her atýþýnda,senli musikilerin týnýsý titretirdi içimi.Öksüz bir sevgiydi tatlý acýsýyla benliðimi saran…Sustum,suskunluðun hükümdar olduðu kalp senin için çarptý hep,gizlice.Susarak,gizleyerek geçirdiðim yýllarýn ardýndan patlamaya hazýr duygularým sende yankýsýz kaldý…
Ben sana çocukluðumdan vurgunum!
Kalbe hüküm veremiyor akýl.Kendi baþýna bir saltanat kurmuþ bu yürek.Yastýðýmýn altýna sakladýðým hayallerim kayboldu zamanla.Sen vardýn ben yoktum yada ben yoktum sen hep vardýn.Hatýrý sayýlýr bir mecnun olamadým.Hiç bir sabah benim olmadý lakin her karanlýk gece benimdi.Sanýrým sensiz nefes alabilmem için,hayati damarlarýmdan birini diþlerimle koparmalýyým.

Ben sana çocukluðumdan vurgunum!

Okuduðum hiç bir þiir,yaþadýðým aþký tarif etmiyor.Hiç bir film gerçekçi deðil gönül dünyamda.Tüm þiddetiyle kavuruyor sevdan,çiziklerle dolu kalbimi.

Bilirsin seni çocukluðumdan beri severim,hatýrý sayýlýr saf bir aþkla.Lakin korkarým,söyleyemem.<
Kimi sevdiysem öldü,<
kim sevdiyse öldüm.
Bari sen kal,
bari sen ölme!