Ülkemizde yaþýyorduk paþa paþa
Düþman geldi topraklara koþa koþa
Fransa, Ýngiltere, Yenizelanda, Anzak
Hepsi birden kurdular Çanakkale'ye tuzak
Amaçlarý;boðazlar ve Ýstanbul'u almak
Ortaklarý Rusya'ya yardýmý ulaþtýrmak
Ýstanbul alýnýrsa baðlantý kesilecek
Osmanlý devleti de savaþtan çekilecek
Bu düþüncelerle düþman hazýrlanmýþtý
Kendi kýyýlarýndan artýk demir almýþtý
Aþamadan denizi, takýldýlar mayýna
Düþman gemisi geldi Türklerin oyununa
Mübarek komutan görmüþtü rüyasýný
Peygamber demiþti ki'' Döþe 26 mayýný''
Nusret mayýn gemisi döþedi bir gecede
Düþmanlar ise uçtu '' bom'' diye tek hecede
Kalanlar aþtýlar denizi, ulaþtýlar karaya
Öldürdüler Türkleri tüfeklerle, taraya taraya
Tarih 18 mart 1915 ti
Düþman gemileri denizi geçti
Türkte var ne top ne de tüfek
Onlarýn tüfekleri inançlý birer yürek
Düþman azdý iyice, Conkbayýrý, Arýburnu
Topraklarý talan etti, Seddülbahir, Gelibolu
Türk askeri yýlmadý, hep tekrar saldýrdý
Düþen kardeþlerini her sefrede kaldýrdý
Kiminin kolu gitti, kimin el, kimin ayak
Düþman '' Yeter'' dedirtti, artýk istiyor dayak
El, kol önemli deðil, önemli olan vatan
2, 3 ingilizdi yurdu birbirine katan
Asker uçtu düþmana, kýyýlara dedim ya
Onlarýn uðraþtýðý üç, beþ küçük angarya
Türk inançla atacak düþmaný topraklardan
Ýnanç kuvvetli asker, tüfeklerden, toplardan
Asker imana geldi, hücum ettiler birden
Bu defa düþman oldu arkasýna bakmadan giden

Kimi bazý geceler aðaçta sabahladý
Kimi toprak altýnda düþmanlarý hakladý
Kimi su bulamadý, kimi tayýn, kimi yer
Namus, toprak uðruna hep acý çekti asker
''Komutaným, elimizde kalan sadece kuru tayýn
Onlarý da askerler, bölüþerek alýn''
Komutan çok üzüldü bu olay üzerine
Boynu büküldü hemen omuzu düzeyine
Asker dedi: ''Komutaným, vatan ziyadesiyle doyurdu karnýmýzý
Þimdi de sýra bizde, kaldýrýn alnýnýzý''
Böyle yiðit askerler savaþtý aslan gibi
Düþman üstüne uçtu, kara kartal misali

Yaz geldi sýcak oldu, suyumuz, mermimiz yok
Tükendi her þeyimiz, askerde hastalýk çok
Kýþ geldi, yaðmur yaðdý, siper sularla doldu
Savaþlar devam etti, toprak et ve kan oldu
Topraklarý suladý cesur askerin kaný
Onlardan geri kalan;vatan ve birer aný
Kýnalý Hasan vardý,vatan kurbaný
Merak edip sordu, bunu gören komutaný
'' Asker!Gel buraya. Birþey soracaðým sana
Merak ettim doðrusu, nedir saçýndaki kýna
Anam yakmýþ bu kýnayý, deðerli komutaným
Yarýn bir mektup yazýp nedenini sorarým''
Mektup kýsa sürede anaya ulaþtý
Oðul meraklanmasýn, cevabýný tez yazdý
'' Bizim buralarda kýnalanýr kurbanlar
Sen vatan kurbanýsýn, saçlarýnda kýna var''
Seyid onbaþý vardý; vatan dertlisi
Ve de 276 kiloluk mermisi
Düþman ateþ açýp da bomba savuruyordu
O sýrada bizim top bozulmuþ oluyordu
Ateþler sonucunda, kan revan oldu her yer
Topraðýn uçmasýyla mezar oluþtu yer yer
Ýþte Seyid onbaþý dayanamadý artýk
'' Allahuekber'' ile, gitti mermiyi alýp
Koydu topun içine ve sonra da patlattý
Geminin batmasýyla tehlikeyi atlattý
Nice yiðit þehit oldu vatan aþkýna
Geriye kalanlar hep kalbi yaralý ana
Oðla mektup yazmýþtý ''Napýyon bakim''
Haberi yoktu, oðlu þehit düþmüþtü lakin
Dün düðünü olmuþtu, daha yeni evlendi
Düðün ertesi günü savaþ haberi geldi
Vatan aþký uðruna, yiðit gitti savaþa
Körpecik taze gelin, kaldý öyle tek baþa
Bir gün haberi geldi, yiðit olmuþtu þehit
Piþman olmadý;çünkü kendi demiþti ''yiðidim git''
Böyle nice analar, gelinler üzüldüler
Oðulsuz, eþsiz kalýp, kederden süzüldüler
Ama olsundu yine, vatan kurtulmuþtu ya
Vatan yanýnda eþ, oðul oldu yine angarya
Hep elele verdiler, çýkardýlar düþmaný
Azim ve inanç ile kurtardýlar vataný
Dedim ya Türk askeri yýlmaz, ölmez, savaþýr