Ýçine adýný sakladýðým cümleler de sitemkar gözyaþlarýma çýðlýk mübahtýr,
Aþka adanmamýþ cümleler,saçlarýn kokan cümlelere yaklaþtýran yalnýzca bir araçtýr.
Bu gece ayrýlýðý duydum;
Siyah kokan,
Dudaklarýna yakýþmayan,
Aþka dem vuran maraz cümlelerde.
Ve bu gece þakaklarýma ýska geçti ölüm
Bir baþka kortum bu kez yalnýzlýktan.
Bu gece ayaklarýma inme indi ölüm…


Yaþatmaya çalýþýrken bu aþký sýðdýramadýðým kalbimde
Korurken kaderime inen her acý darbede dokunamadýðým tek uzvum yüreðimde
Neyim ben yada neyinim senin bu kadar yalvarmýþlýðýn zifir gölgesinde.
Bedenim,ruhum ve ufkum dar gelirken saklamaya bu aþký,
Neyinim ben senin ayrýlýða gebe dilindeki son tekerlemede…


Seninle yaþadýklarým aslýnda þimdiye dek hiç tadamadýklarým
Aþkým,baharým,ruhumu titreten dokunmalarým
Ýlk kez ellerinde inandýðým ebedi vuslatým
‘’Kaldý mý þimdilerde eski aþklar’’ kulaðýma zorla týkýlan eski yaþanmýþlýklar
Bütün bunlara inat eskiden kalma bir aþk
Ömrümden ömrüne adadýðým…
Sen bitersen biter bu aþk
Sen gidersen dönerim ölüme yüzümü
Sen istersen yaratýlmýþlýðýn sonuna inat sonsuza kadar yaþar bu aþk.
Ne olur gitme…
Alma ayrýlýðýn adýný aðzýna
Gitme…
Sus sadece , sus içinde hazan tüten cümlelerde.
Hazýr deðil bu adam dayanamaz bu kadar sevdiði anda hayatý ve seni kaybetmeye.
Tamda ýsýnmýþken elleri bu baharý kýþa teslim etmeye…

Ayrýlýk dilimde buruk bir melodi þimdi
Genzimi yakan birkaç þarký isyan edercesine avaz avaz baðýrdýðým
Ayrýlýk davetsiz misafir güçsüz bedenimde
Ve ben nefret ediyorum davetsiz misafirlerden,
Hiçbir þey sunamayacaðýmý bile bile dünyama gelenlerden,
Ayrýlýðý getirme dünyama
Saadet-i vuslata bu kadar yaklaþmýþken.
Hayat karþýlýðýný almadýðý hiç bir þey vermez bilirim,
Ben ödedim sevgilim bu aþkýn bedelini son kuruþuna kadar
Ödedim çünkü duyduðum her hüzünlü þarkýda gözlerimin dalmasýndan bilirim.
Bu bir ihtimal deðil , olasý mutluluklar deðil istediðim,
Artýk hiç bir þey istemiyorum Allah’tan hak etmediðim
Bende ki yalnýzca hayatta kalma çabasý ümidim,emelim,dileðim
Karanlýkta neþ’e mi kovalayan yalnýzlýktan kaçarken
Kollarýmý parçalayan satýlýk sevdalara çarparken sonsuz boþlukta
Sensin beni o düþüþten kanatlarýyla tutup çýkaran,hayat veren meleðim.


Kýzmýþ gibisin, üzülmüþ gibi , kendini bulmuþ gibisin adýn geçmese de cümlelerde,
Kaldýr baþýný bak içinde sakladýðýn özünle yüzüme
Kendi gözlerini görene dek göz bebeklerimde
Ve sus þimdi,
Sus sakýn cevap verme.
Sen yalnýzca gör yalvarýyorum damla damla akan aþký gözlerimde,
Benim ol sen sadece
Yalnýzca kal benimle ayaklarýna serdiðim bu aþkta
Ve aþkýnla dolup taþýrdýðým ölümden öte hayat dolu muhtaç yüreðimde…

Kasým CAN