arsýzýyla hýrsýzýyla ünlenmiþ metropollerin
þarapla yýkanmýþ þehvetlerinde aylaklarý
gizli mekanlarda yaþlarý büyütülen
gözlerin boyandýðý, namuslarýn sýnandýðý
cahil çaylaklarý...
kimi geri dönemeyen, kimi kimvurduya giden
evlatlar varmýþ, ayaklarý kapanlara takýlý
anneler varmýþ dokunsan aðlamaklý

beni oralarda aramayýn
gözlerim tanýmadýðýnýz bir çocuðun gözlerinde
hiç aðlamadým, olmadýk þeyler için
ayakkabý eskitmedim gereksiz arayýþlarla
lüks raflarý es geçtim, markayý hiç bilmem
köþe baþlarýnda, yalýnkatlý tezgahlarda
büyük deðerler çoðalttým
acemi oyunlar oynayan
etiketsiz oyuncaklardadýr bakýþlarým

düþlerimde tekrarlayýp durduðum
ömür desenli, yerli kýyafetlerle, onuruma zam yapýyorum
çoðaldýkça, çoðalýyor annem
küçücük yüreðime bir dünya alýyorum

hiç caka satmadým sokaklarda, sabýr sýnadým
insafla doldum, lükse gebe kalmadým
yasak meyveler düþürmeden topraðýn rahmine
yetinmeler yazdým her dirhemine
fidanlarým var, onurla besliyorum

sað yaným sabret diyor, sol yaným merhamet
tepeden týrnaða bir direniþ benimkisi
olan bitene...
ne kadar konuþsam, yine de kalýr anlatamadýklarým
bunlar iþte bunlar, ellerim, gözlerim
doðruluktan olma, sevgiden doðmayým
umuttan çitler örüyorum bahçelerime
aykýrý duvarlarý yýkmalardayým

genç ömrü aþtým, gün gördükçe saflaþtým
arta kalaný da koynumda gizliyorum
gözlerim iri, yüzüm bir avuç
emridir, kir deðmemiþ ellerimin
nefsin þah damarýný kesiyorum
beni eksiklerde aramayýn
çoðalmalardan geliyorum



Müsade Özdemir