beni seninle ayný yatakta
saati sorarken yakaladýlar.
eller yukarý! demeselerdi söyleyecektin…

siyah, iri kýyýmlý bu adam,
güya polis, bir parmaðý çýplak
tetikte
iki kiþiler
diðeri kadýn,
telaþlý, yüzünde müsamere izleri,
yüzünde dün geceden kalma utanç,
neyse… neyse... neyse...!
bir orospu çocuðu gibi çýkardýlar odadan ikimizi de.
siren sesi
telsiz sesi
senin sesin
benim sesim
siyah beyaz yankýlar ve o ince koridorda çizilen sýnýrlarýmýz…

sana sesleniyor sesini moleküllerine ayýrmýþ bir adam.
dolunayý cebimde saklasaydým diyor
sana olan terimden gökkuþaklarý çýksaydý
organik, iki boyutlu çocuklar artsaydý
bir iki seviþmemizden;
sonra yine saati sorsaydým
aynasýzlarýn gecikmesine meraklanarak!
neyse… neyse... neyse...!!!
gece yarýsýydýk,
kan kaybýndan ölmek üzere olan eski sevgiliyi üstüne almýþ ameliyat masasýydýk
baþkalarýnýn endiþesi
söküðü
çürüðüydük

bu þehir iltihaplý diyor sonra.
kýsa boylu ve esir.
seni o ihanetin ortasýnda nasýl býraktýðýný anlatýyor…
polisler geliyor,
telsiz sesi
benim sesim
hiçbir önemi yok sesi
birbirimize aþýk olmanýn sesi
merhametin sesi
birazdan baðýþlanmayý düþlemenin sesi
hepsi bir arada!

sonra seni çýkarýyorlar
az önce koyduklarý yerden

adam,
arkandan tüm gücüyle baðýrýyor:
ölmeden önce saatine bakmayý sakýn unutma!
polis, kadýnýn saatine bakýyor
saat, tüm gücüyle baðýrýyor:
tanrýyý reddediyorum!
kadýn, polisin yüzüne bakýyor
polis, zor gücüyle susuyor.

adam aþk kaybediyor
hýzla!
kadýnýn üstüne yatýrýyorlar
telaþla!
polis soyunuyor
adam soyunuyor
kadýn soyunuyor
bir hayat düþüyor fýrsatýn rahminden
adam vazgeçmiþ bir sesle kavrýyor ölümü kabzasýndan
güya eller yukarý diyecek
bir parmaðý çýplak
tetikte;
senin olmaya gücüm yok diyor!
kadýndan baþka kimse
anlamýyor…

Not:
beni seninle ayný yatakta
saati sorarken yakaladýlar.
eller yukarý! demeselerdi söyleyecektin…



Kaan Özer /