Vuslatýn bu kadar uzak olmasýn,
Artýk görsün seni bir gün gözlerim.
Hasretin bana bir tuzak olmasýn,
Yolunu gözlüyor her gün gözlerim.

Dünyada bir huzur vermedin bana,
Yargýsýz kararsýz attýn zindana,
Kýrýlan gururum þöyle bir yana,
Sen gittin gideli sürgün gözlerim.

Sevdan bir kor gibi kaplar içimi,
Kan gibi, can gibi þekli, biçimi,
Neyledim acaba bilmem suçumu,
Kanýyor durmadan vurgun gözlerim.

Hayalin usulca ruhumu saran,
Seni düþünmeden olmuyor bir an,
Uykum paramparça, düþlerim viran,
Uykuyu unuttu yorgun gözlerim.

Sensiz ölü bu can, sanma yaþýyor,
Bilmem beden ruhu nasýl taþýyor,
Her gece gözlerim dolup taþýyor,
Aðlaya aðlaya durgun gözlerim.

Cam kesiði deðil yürek yaresi,
Kavuþmak bu derdin bir tek çaresi,
Gözümün, gönlümün þeker paresi,
Seni görmeyen de gergin gözlerim.

Fikir darmadaðýn, akýl firarda,
Sensiz geçen her an gönül zararda,
Çaresiz kalýnca seni sorar da,
Gelmiyorsun diye dargýn gözlerim.

Diken’im yazýlmýþ kara kaderin,
Bu yüzden bitmiyor derdin, kederin.
Yokluðun bir yara içimde, derin,
Böylesi hayata kýrgýn gözlerim…
     
(MASAL)