Tüm dünya uyurdu
Biz uyurduk koynumuzda sevgililerimizle
Belki de aksakallý derviþleri
Bilerek sokardýk günahkâr düþlerimize


Uyurduk!
Ateþin ve küllerin kýzý
Ayazýn ve çöllerin oðlu kýzýla boyanýrken…


Ýþte yüzü!
Yarýsý çocuk/ yarýsý soðuk
Bir yaný ormansýz
Bir yaný güneþsiz
Oyunsuz…
Adý… Kokusu kayýp ortanca


Ýþte yüzü!
Yarýsý yarým kalmýþ masal / yarýsý yaralým
Lekeli beyazým
Gölgesizim
Çocuðum
Bir þey olsun…
Teðet geçsin ölüm seni
Aðzýnýn en güneþli odasýnda türküler söylensin
Sevgiler yarýþsýn seyrinde


Ýþte yüzün!
Biri resmini çekecek
Bir abla þiir yazacak o resme
Senden çalýnanlarý toplayacak
Kendinden eksilenlere katýp arýnacak…
Yok!
Sana bir faydasý yok bunlarýn / hiç faydasý yok!


Ah! Ölüm…
Mavi göðe, küçük bedenlere yakýþmayan zulüm
Ne biçimsiz bir kelime
Genleri bozuk, özürlü bir lisan gibi
Harfi hatalý kabuk
Hecesi ziftli zýrh
Uzak dur! Daha suya ve rüzgâra doymayan bebeklerden


Sen!
Dilimi iðneleyen di-li zaman tanrýsý / görmedin onlarý!
Hiçbir çocuðun yarasýný öpmedin

Öyleyse durdur
…Unuttur hadi!
…..Sil belleðimden, gözümün nehrinde yüzen cesetleri

Telaffuzu zor þiirler yazdýrma bana