Cebinde sakladýðýn suskunluðun depreþti yüreðimin iç denizlerinde. Bir sancý, bir yokluk bu kadar soðuk mu olur. Kan revan ellerim. Oysa benim ellerim gül kokardý..Ayaklarým toz toprak..Oysa benim ayak izlerim hep maviye benzerdi. Cümlelerim çýrýlçýplak kalmýþ, baðdaþ kurdum yaralarýmýn en rüzgarlý tepesine..Hani seninle bir çýnar aðacýna isimlerimizi kazýyacaðýmýz rüzgarlý tepe vardý ya..hatýrladýn mý..Sonra denize bakýp bakýp gözlerimizin rengine boyayacaktýk tüm bulutlarý..

Yaralarýma basacak tuz kalmadý / gidiþinin arifesinde..

Sen belli etmesen de bir gidiþ hazýrlýðý seziyorum dudaklarýnda. Bana dair kurduðun cümleler yok etrafýmda..Yýldýzlar göðümden çekilmiþ. Perdeler, cam kenarý özlemler yok avuç içi terlemelerinde..Ben sana sýfat bulamazken sen beni bir gidiþ cümlesinin belirtisiz öznesine býrakýyorsun beni..

Gitme diye cümleler kurmayacaðým sana.. Çünki sana ne kadar cümle kursam da ikna edemedim seni. Týpký sana siyahý yakýþtýramadýðým halde siyahý üstüne bürünmekten çekinmediðin gibi. Týpký senin gözlerine baharý layýk gördüðüm halde içinden sonbaharý silemediðim gibi.. Býraktým artýk...Sadece bir sorunun cevabýný arýyorum gözlerinde..O benden gizlediðin perdelediðin gözlerinden...Soruyorum sana;

Ellerimizde diktiðimiz güllerin,
Yüreðimizde büyüttüðümüz Elif'in
Katili olmamý istiyorsun benden ?

Suskunluðunun orucunu bir cümle ile aç ta söyle bana..Kimin katili olacaðým ben..Senin mi yoksa kendimimin mi...Sustuðun yer o kadar büyük ki..Yaralarýmý bölüp bölüp yapýþtýrdýkça kapanmýyor suskunluðun..

Dudaklarýna baðladýðýn tüm sorgularý çöz de gel artýk..
Ya da yaralarýma basacak tuzlarý iade et bana...
Yoksa içimdeki tüm susmalarý ilmekleyeceðim boðazýma.

Mart 2009

Ýsmail SARIGENE