Pýrýl, pýrýl ýþýldayan iskele
Sana yanaþan, küçük bir vapur
Ýçinden inen sevgililer
El-ele, yanak- yanaða yapýþýklar

O liman, dýþýnda beklediðim güzel kýz
Bedenimi kasan fýrtýna
Gözlerini limana dikmiþ
Þapkasýný hedef eden bir adam

Ve sen Deniz, yükselmiþ dalgalarýn
Taþlaþmýþ þu ellerim bent oluyor
Her gece geliyorsun, gümbürtülerinle
Ýçim bir heyecan, vücudum çið kesiyor

Aðaç bükülürken,
Yoluna dik devam eden insanlar
Çiçek açmýþ erguvan aðaçlarý,
Ve dallarý sarkmýþ haným elleri

Kýzýlý öperken, avuçlarýma sýðmayan gökyüzü
Topraðý yalayan yýlan. Bitercesine
Örümcekler kanaviçe aðlarýný açarken
Çýlgýnca öpüþmeyin, azizliðine uðruyorum


Yangýlý yýldýz, kasvetli bugün
Parlak gezer, her zaman
Her günün doðumunda,
Yine yok olan mehtap

Yýllarý öncesine,
Vurup gelmiþ, gençliðim.



Kemal Keçeli