içeriden gelen seslere aldýrmamak istediysede duramadý .anne geldim dedi.ve olmadýk konulardan konuþmaya baþladý yolda gülbaharýn onu durdurup sorduðu sorulardan bile .Al AIýþmýþtý çünkü bütün gün yalnýz ve kimseyle konuþmayan annesine konuþacak þeyler buluyor hiç bir ayrýntýyý unutmuyordu.Bu iki kadýn birbirlerine yetemeden kýt kanaat geçiniyorlardý .Sürekli hasta bir kadýn ve kendi düþüncesine göre sürekli hasta bir ruh taþýyan kendisi.Geçmiþlerinden kimseyi düþünmüyorlardý ya da ikiside anýlarýndaki dostlarýný,komþularýný hayallerini çoktan unutmuþtu.Konuþmalarý bitince yemek yapmaya giriþti .Bahar geliyordu .Hava eskisi kadar soðuk deðildi ama içi yine çok üþüyordu ,mutfaktaki takvim yine onun içine batan bir tarih gösteriyordu.