Ertesi gündü;
Hayal aldý beni, Sevdanýn yanýna gittik;
Müþterek 'SEVDA' üstüne bahse giriþtik
Ben Hayal’in dediðini yaptým,
Sevda'nýn üstüne yarýþtýk

Aman tanrým kim tutar Sevda'yý
Arkasýnda býraktýðý tozdan, duman
Göremezsin Sevda'yý, bakýrdan bir kurþun
Namlunun ucundan,
Yeni çýkmýþ mermi çekirdeði, sanki


Hayal’in sayesinde kazanmýþtým yarýþý
Çünkü Hayal profesörü, sayýlýrdý bu iþin
Ben ise acemisi !

Lakin, Sevda kan ter içinde
Ayak, parmak uçlarý kýzarmýþ
Aralarý, çamur deryasý olmuþ
Yorgunluktan, yýðýldý kucaðýma 'SEVDA'

Kazanmýþtým ben bahsi,
Nasýl bakmazsýn yarasýna
Baktým! Sardým sarmaladým yaralarýný
O sadece bana gülümsedi

Daha ertesi gündü! Bizi çaðýrdý
Sevda bir çeki-düzen veridi kendine
Saatine baktý, üçe beþ var dedi
Bu kez Hayal yoktu yanýmda, Umut vardý
Sevda aldý bizi bir nehir kýyýsýna
Vardýk nehir yataðý boþ, su yok

Soyundu Sevda orda yanýmýzda
Kaynaðýndan taze çýkmýþ su gibi berrak
Yine bana gülümsedi
Sanki benden 'vazgeç' dercesine

Sonra saatine baktý 'SEVDA'
Zamaný geldi dedi. Yarýþmalýyým
Bu kez Umut’un dediðini yaptým
'SEVDA' üstüne bahse tutuþmadým.

Kemal Keçeli