Sima ve dedesi Aras yine bir akþamüstü yürüyüþüne daha çýkmýþlardý. Hafif oksijen baþlýklarý vücutlarýnýn bir uzvuymuþçasýna alýþtýklarýndan rahatsýzlýk duymuyorlardý. Hem zaten nefes alýp verebildikleri sürece sorun yoktu. Sima neþeyle kupkuru ve tozlu topraklarda hoplayýp zýplýyor, yeni öðrendiði þarkýlarý dedesine söylüyordu. Henüz yedi yaþýndaydý, karakter ve beceri testleriyle gelecekteki görevi çoktan belirlenmiþti, haftanýn iki günü okula gidiyor, arkadaþlarýyla birlikte onlara göre hiç de can sýkýcý olamayacak kadar eðlenceli olan oyunlarla karýþýk temel eðitim dersleri alýyordu. Çocukluðunu yaþayabilmesi için diðerleri gibi on bir yaþýna kadar özgür býrakýlmýþtý. Ondan sonra teknolojik devrimin son noktasý olan üç senelik görsel hafýzaya dayanan eðitimi baþlayacaktý. Ve o üç senenin ardýndan yýllarca okul kapýlarýnda sürünenlerden çok çok daha bilgili bir halde mezun olacaklar, görevleri ne ise onu yapacaklar, verimlilikleri düþmeye baþladýðýnda mutlu bir emeklilik hayatýna devam edeceklerdi.
Sima tozlanan botlarýný eðilerek elleriyle öylesine temizledikten sonra uzanýp dedesinin elini tuttu ve göðe bakarak yürümeye devam etti. Altýnda fazla kalýnýrsa insaný haþlayacak kadar güçlü iki güneþ açýlarýný deðiþtirmiþler ve birbirlerinin tam zýttý yönlere ilerliyorlardý. Sanki aklýna bir þey gelmiþ gibi duraklayan Sima dedesinin takma bacaðýna gizli bir bakýþ fýrlatmýþ sonra o kocaman yeþil gözleriyle onun yüzünü incelemeye baþlamýþtý. Aras onun bir þeyler sormak istediðini anlamýþ ama o sevimli kývranmalarýný biraz daha izlemek için tepki vermemiþti. Evet kabul ediyordu biraz aksi bir adamdý…
“Dedeciðim…”
“Söyle caným.”
“Þey…”
Bir anda heyecanlanarak minik parmaklarýyla gökyüzünde tam tepelerinde duran minnacýk gri topu iþaret etti. Aras bununla ilgili bir þeyler soracaðýný tahmin etmiþ ama aldýrmamýþtý. Ne de olsa sadece bir torunu vardý ve belki de bu anlar onun hatýrlayacaðý son konuþmalarý da olabilirdi. Her ne kadar ona hayatýný baðýþlasa da bu yeni gezegeni sevememiþti. Evi, ailesi burada olabilirdi ama o buraya ait deðildi… O hasretini çektiði ölmüþ bir gezegenin canlý þahidiydi. Yaþlýlýk böyle bir þeydi herhalde diye geçirdi içinden. Evini özlemiþti, imkansýz olduðunu biliyordu ama yine de öldüðünde karýsýnýn yanýna gömülmeyi hayal ediyordu... Torunun sesi düþüncelerinden sýyýrmýþtý.
“Neden oraya gidemiyoruz dedeciðim?”
Aras yaþanan felaketleri düþününce birden göðsünün daraldýðýný hissetti ve kuru zeminin üzerine dikkatlice eðilip oturdu. Sima da hemen yanýna geçti.
“Orasý artýk yaþayabileceðimiz bir yer olmadýðý için gidemiyoruz tatlým.”
“Ama resimlerde çok güzel görünüyor. Annem eskiden oranýn cennet olduðunu söyledi. Tanrý bize kýzýp orayý yok etmiþ, doðru mu?”
“Öyle de denebilir tabi…”
Aras hafifçe baþýný sallayarak kýzýnýn muhtemelen Sima’yý bir an önce baþýndan savýp biraz da söz dinleyebilmesi için ona böyle söylemiþ olabileceðini düþündü. Torununun pek laftan anladýðý söylenemezdi. Yedi yaþýndaki bir kýz çocuk için fazla zeki ve özgürlüðüne düþkündü. Boþuna ona keþif gücü programýný layýk bulmamýþlardý. Meraký bir kedi kadar baþýný derde sokabilirdi.
“Peki Tanrý size neden o kadar kýzdý ki? O fotoðraflarýn ve filmlerin hiçbirinde dýþarý çýktýðýnýzda bu baþlýklardan takmýyormuþsunuz. Ama çok komik acayip þeyler takýyormuþsunuz bazen kafalarýnýza.”
Kýkýrdayarak Aras’a doðru eðilip ellerini baþlýðýn izin verdiði ölçüde çenesine dayamaya çalýþtý.
“Evet çok komik þeyler yaptýðýmýz oldu orada.” dedi Aras, bir süre durakladýktan sonra devam etti.
“Tanrý bize gerçekten kýzdý çünkü artýk bizim aptallýklarýmýza daha fazla dayanamadý. Onun düzenini bozuyor kendimizi onun yerine koyuyorduk… Aslýnda hiçbir zaman bize ait olmayan þeyleri birbirimizden almaya çalýþýyorduk.”
Aras yüzünü buruþturarak devam etti. “Savaþýyorduk.”
Duyduðu kelime yüzünden þaþkýnlýkla irileþen gözlerindeki o masum korku Aras’ý yine güldürmüþtü. Çocuk olmak gerçekten çok güzel olmalýydý, üstünden epey zaman geçtiðinden hatýrlayamýyordu.
“Ama dede, savaþ yasak…”
“Eh, evet. Ama o zamanlar deðildi.”
Sima’nýn gözleri daha da irileþmiþti.
“Ýnanmýyorum!”
“Bazen bende inanamýyorum.”

.Eleþtiriler & Yorumlar :: komik.. Gönderen: Levent / , Türkiye 10 Mart 2009 yazý deðil komik olan.. hikayeyi gülümseme ile okudum ama yazý komik deðil. güzel bir mini öykü.. komik olan AFY nin yorumu. farkýnda mý acaba yazarý yapmakla itham ettiði þeyi kendisi yazara yapýyor. okumadýðý birþey hakkýnda yorum yapýyor. bir an için okudu ve okuduðunun üzerine bu yorumu yaptý diyelim; okuduðunu yanlýþ anlmýþsýn AFY.. yazar burada kendilerini tanrý yerine koyanlarýn yarattýðý felaketi iþaret etmiþ.. yazar müslüman olmak zorunda deðil, yazar herhangi bir tanrýya inanmak zorunda da deðil, yazar sizinle ayný deðerlere sahip olmak zorunda da deðil. Yazarýn yazdýðý hikayeyi beðenmez ve eleþtirebilirsiniz ama yazarý sizin bakýþ açýnýzý paylaþmýyor diye haddini aþmakla itham etmek haddinizi aþmaktýr. yazar arkadaþ size karþý yumuþak cevap vermiþ, kendisini SABRINDAN dolayý takdir ediyorum. :: ? Gönderen: Naz / , Türkiye 3 Mart 2009 Bu sadece bir hikaye, bir kurgu... Kendinizi komik duruma düþürmeyin. Burada kimin inancýnýn ne derece olduðunu sizinle tartýþmayacaðým AFY. Kendimizi Tanrý'nýn, Allah'ýn yerine koyuyorduk derken bunu hakaret olarak deðil acizlik olarak algýlamanýzý dilerdim. Hem zaten yazýyý okumadan yorum yapmanýz da ne kadar anlayýþsýz ve ne kadar önyargýlý olduðunuzu apaçýk gösteriyor. Her neyse, yorumunuz için yine de teþekkürler. :: slm Gönderen: AFY / , Türkiye 2 Mart 2009 tanýmadýðýnýz ve tanýmaya bile çalýþmadýðýnýz ALLAH hakkýnda (Tanrý bize gerçekten kýzdý çünkü artýk bizim aptallýklarýmýza daha fazla dayanamadý. Onun düzenini bozuyor kendimizi onun yerine koyuyorduk)bu denli mesnetsiz cümleler yazmanýz hangi dinden olursanýz olun yadýrganýr.bu genel bir görüþtür.tanýmadýðýnýz, hakkýnda araþtýrma yapmadýðýnýz için bunlarý yazmaya hakkýnýz yoktur.vardýr diyorsanýz eðer bu da kendinize karþý haddinizi aþmanýzdýr.bilinen isimleri dýþýnda bilinmeyen yine belki bir o kadar daha fazla ismi bulunan ALLAH tahammülsüzlük göstermez. çünkü ALLAH ýn bir ismide SABIR dýr.ve kusura bakmayýn ama,eðer ALLAH tahammülsüzlük gösteriyor olsaydý,bu yazýnýza dayanamaz tahammül ederdi.eleþtirime bir kul olarak tahammül etmeniz dileðiyle.saðlýcakla kalýn. :: slm Gönderen: AFY / , Türkiye 2 Mart 2009 yazýnýzý okumadým.ancak

Kötü Ýçerik Bildir
Gerekçe: Okumuþ olduðunuz metnin ÝzEdebiyat Yayýn Ýlkelerine aykýrý içerik barýndýrdýðýný ya da baþka bir sorun içerdiðini düþünüyorsanýz lütfen bize bildirin. Bildiriminiz anonim tutulacaktýr ve en kýsa zamanda editörlerce incelenecektir.

Söyleyeceklerim var! Bu yazýda yazanlara katýlýyor musunuz? Eklemek istediðiniz bir þey var mý? Katýlmadýðýnýz, beðenmediðiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düþündüðünüz bilgiler mi içeriyor? Yazýlarý yorumlayabilmek için üye olmalýsýnýz. Neden mi? Ýnanýyoruz ki, yüreklerini ve düþüncelerini çekinmeden okurlarýna açan yazarlarýmýz, yazýlarý hakkýnda fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloða geçebilmeliler. Daha önceden kayýt olduysanýz, burayý týklayýn.

 

---

ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.

---

Yazarýn diðer ana kümelerde yazmýþ olduðu yazýlar...
	Enkaz [Þiir]