Sahi aþk nedir, bir hastalýk mý, psikolojik bir rahatsýzlýk mý, vücut kimyasýnýn bozulmasý mý, metabolizmanýn dengesinin altüst olmasý mý? Nedir aþk? Herkes bilinmediðini ve yaþanýlarak öðrenildiðini yazar, kimisi tek baþýna yaþar, kimisi de iki kiþilik olduðunu iddia eder; öyleyse, yani tarifi mümkün deðilse, acz içinde deðil midir insanlar?

Eðer aþk yaþanýlarak öðreniliyorsa ve herkesin yaþadýðý ayrý bir renk ve biçimde oluþuyorsa, yer ve zaman deðiþiyorsa, o zaman herkesin aþký deðiþik tarif etmesi doðaldýr. Ancak milyonlarca yýllýk olduðu söylenilen dünyamýzda bir tarif bulamamak da o derece anormal ve basite indirgemek olur.

O halde nedir bu aþk, kimdir, nedir, nasýldýr, nereden gelmiþtir, kiminle baþlamýþ, ne þekilde devam etmektedir, bir aldatmaca ya da vazgeçilmez midir, olmazsa olmaz mýdýr?


Aþk, cennetten gelmiþtir. Tanrý' nýn canlýlara ve özellikle de insanlara bir lütfudur. Ýnsanlar biribirlerini sevsinler, yaþadýklarý sürece birarada severek yaþasýnlar, aile olsunlar, dünyaya sevgi yaysýnlar, sevgiyle herþeyi yönetsinler diye bir lütuftur bu.

Tarihte ilk aþk Adem'le Havva'nýn aþkýdýr. Cennette sadece ikisi olmasýna karþýn ayrýlmasýnlar diye Tanrý yüreklerine sevgiyi yerleþtirmiþ ve sevgiyle birlikte yaþasýnlar, sevgiyle çoðalsýnlar diye Tanrý ilk aþký bu iki çok üstün özellikli insana vermiþtir. Aþktan baþý dönen Adem, Havva' nýn bir dediðini iki etmemiþ ve þeytanýn Havva'yý kandýrmasýyla yasak meyvayý yemiþler ve ikisi birden Tanrý'nýn gazabýna uðrayarak cennetten kovularak dünyaya sürgüne gönderilmiþlerdir. Yeryüzünde ilk aþk onlara ait olduðu gibi, aþk yüzünden kozmosta sürgüne gönderilen ilk insan da onlardýr.

Ne yazýk ki ilk aþk cinayeti de onlarýn çocuklarý arasýnda iþlenmiþtir. Kabil, kardeþi Habil' in güzel olan karýsýný elde etmek için onu öldürmüþtür.

Tarihte ilk aþk cinayeti budur.

Aþkýn gözü kördür sözü buradan gelmektedir. Yani cennetten kovulmak ve dünyada bir kardeþin diðerini öldürmesinden geriye aþkýn ne olduðunu sadece bu söz tarif etmiþtir: Aþkýn gözü kördür. Aþký tarif etmek için ne bu cinayeti iþlemeye, ne de cennetteki yasak meyvayý yiyerek kovulmaya gerek vardýr. Aþk yüzünden peygamberler, eþleri, çocuklarý da büyük hata iþleyebilmekte ve iþledikleri günahlarýn cerimesini nesiller boyu yine biz insanlar çekmekteyiz.

Tanrý, bir sohbet esnasýnda insanlara, beyninizde iki kiþilik çatýþmasý yaþanýr, bir taraf iyiliðe, diðer taraf kötülüðe çeker, demiþtir. Verdiðiniz kararlar, bu iki elde etme yetisinden hangisinin üstün gelmesiyle oluþur. Ben, bu sebeple ilk olarak sizi cennete yerleþtirdim; ki ileride huzuruma þikayete gelmeyesiniz diyedir. Gerisi sizin beyninizin iþlevinin neticesidir, ne çekerseniz aklýnýzdan çekersiniz, demiþtir Tanrý.


O zaman cennetten kovduran, uðruna cinayetler iþlenen, insaný kardeþ katili yapan aþk nedir?


Aþk, hayat standardýný yükseltmek, refah içinde yaþamak, güzel giyinmek, iyi þeyler yemek-içmek için, süslenmek, güzelleþmek, beðenmek, beðenilmek ve bunlarý yapabilmek için bir iþ edinmek, o iþe sýký sýký sarýlmak, ilerletmek ve bunlarý yitirmemek için sýrtýmýzý güvenle dayadýðýmýz bir payandadýr. Bütün bunlar aþk için yapýlmaktadýr. Bir düþünün lütfen, aþk olmasaydý kadýnlarýn kuaförlerde, modaevlerinde ne iþi vardý? Erkeklerin gece gündüz çalýþmalarý mümkün müydü? Her gün traþ olmalarý, yýkanmalarý, ütülü temiz elbiseler giyinmeleri ve iki cinsin biribirlerine güzel gözükmek için bunca fedakarlýða ne gerek vardý? O zaman kimse çalýþmaz, kimse giyinmez, kimse yýkanmaz, kimse traþ olmaz ve ilkel bir kabile gibi yaþam sürerdi. Ýþte Tanrý bu sebeple aþký cennette yaratmýþtýr, uðruna cinayetler bile iþlense dünyada devamýný saðlamýþtýr. Son peygamber olan Hz. Muhammed bile, 'hiç ölmeyecekmiþ gibi çalýþ, yarýn ölecekmiþ gibi hazýrlan' diyerek aslýnda bu konuyu iþaret etmiþtir.


Peki aþk nerededir? Aþk, her yerdedir. Ummadýðýnýz bir anda karþýnýza çýkar. Ne zamanki karþý cinsi gördüðünüzde sesiniz titriyor, yüzünüz kýzarýyor, bakýþlarýnýzda bir elktriklenme oluyor ve konuþurken bir türlü ayrýlmak istemiyorsanýz ve zamanýn nasýl geçtiðinin farkýnda deðilseniz, ayrýldýðýnýzda hala onu düþünüyorsanýz, ertesi günü nasýl karþýlaþacaðýnýzý hayal ediyorsanýz, rüyanýzda görüyorsanýz, uykunuzun bir yerinde ansýzýn uyanýyor ve bir daha uyuyamýyorsanýz hiç kuþkunuz olmasýn; bu aþktýr.

Ýçinizde, bir yerlerde bir derince sýzý, dinmeyen bir sancý, büyük bir acý duyuyorsanýz yine kuþkunuz olmasýn bu da aþktýr.

Peki, iyi, güzel de, bu aþk nedir? Kiþiden kiþiye, görüþten görüþe, hayat standardýnýn düzeyine, eðitim ve öðretimin ne þekilde alýndýðýna ve seviyesine, yaþadýðý çevreye göre deðiþkendir aþk. Birinin sýrýlsýklam olduðuna bir baþkasý gülüp, dalgasýný geçmektedir. Peki bu tür insanlarýn da aþký yok mudur? Elbette vardýr. Bizim sözünü ettiðimiz aþkta cinsellik yoktur, cinsel yaþam baþka bir olgudur, konumuzla ilgisi yoktur. O zaman içsel anlamda ve bu baðlamda aþk nedir?

Kesin bir prospektüsü olmamasýna karþýn, basite indirgemeden ille de bir tarif gerekiyorsa; içsel, yoðun bir duygu selidir.


Aþk, geceleri dünyayý aydýnlatan ayýn bir taþ ve kum yýðýný olduðunu, yýldýzlara asla ulaþýlamýyacaðýný, güzel gösteren aynanýn arkasýnýn katranlý kaðýtla kaplý olduðunu ve bizlerin uzay boþluðunda sadece bir zerrecik olduðumuzu bilmemektir.



Aþk, geceleri farlarýn aydýnlattýðý kumsalda yakýlan ateþin etrafýnda dostlarla toplanmak, yýldýzlarý seyretmek, elden ele dolaþan þiþeden kýrmýzý þarap içerken , dalgalarýn kumsalý öpüþündeki gizemli hýþýrtýyý ve gitar seslerindeki mýrýltýyý dinlerken sarhoþ olmaktýr.


Aþk, martý kanadýnýn denize deðdiði andýr; yitirilen, kumsalda beklemekle geçirilen zamandýr.

Aþk bir büyüdür, bir iksir; kana karýþan bir zehir.


Aþk, masmavi denizin derinliðinde, bir geceyarýsý serinliðinde, sevilerin kimsesizliðinde yakamozlarý seyretmek, kumsalda yürümek ve martý çýðlýklarýný dinlerken büyülenmektir.


Aþk, gökkuþaðýnýn renklerini görmek için yaðmurlarda ýslanmak, kar' ýn saf beyazlýðýný görmek için ayaz gecelere katlanmaktýr.


Kalbimde en yaþlý totemden, en genç mabudeye deðin onlarca darbe olsa da, ey aþk, seni çok seviyorum, sana yüreðimi gönderiyorum.

Ey aþk, benim, her zaman çok özelim, çok güzelim, güç aldýðým gizli elimsin.

Ey yüce aþk, ben sensiz asla yaþayamam! Akköpüklü dalgalara yalnýzlýðýmý, martý kanatlarýna adýmý yazdým; sakýn küsme, ne olur gitme! Kal...Ama hep sevgide ve hep mutlu kal...Bitmesin bu masal...



Aþk bir büyüdür, bir iksir,
Akýl tutulur, kalp esir.
Ne yapsam, ne etsem boþtur ne desem,
Dört iþlem yetmez, sonsuz bir kesir.


ERDEN ERKÝN
AÞK NEDÝR?