Sanýrým yine kötümser cümleler kuracaðým.
Çok yorgunum…
Bize yakýþan zaten ayrýlýktan öteye deðildi.
En güzel anýlar artýk sana ait deðil,
sana ait olan ancak terk ediþler ve yalvarýþlardýr.

Baðýr istediðin kadar baðýr ancak bütün gözler amadýr sana karþý.
Sana karþý iyi dileklerim köreldi.
Kaderin keskin kýsmýnda yaþýyoruz artýk.
Bu son hatamýzdý.

Artýk güneþ bize doðmasýn, artýk yaðmurlar yaðmasýn…
Seninle ýslanmadýktan sonra ne anlamý var.
Hani, hani o randevulaþtýðýmýz park vardý ya ona da söyle beklemesin bizi.

Yerimize yeni âþýklar oturacak artýk.
Oradan geçtiðimizde, onlarý gördüðümüzde içimiz acýyacak.
Belki de, belki de ayrýlýk yüklü bir acý inecek gözlerinden ayrýlýða doðru çoktan yola koyulmuþ dudaklarýna…

Yaralarýný sar artýk yeni bir kalp bul kendine, ama önce kalan külleri temizle, daha sonra hayallerini soðuk suda yýkayýp kýzgýn güneþe as ve yok olmasýný bekle…

Yatýr masanýn üzerine hatýralarýný baþla yontmaya sana en acý gelen “Seni seviyorum” deyiþi.
Acýyacak, acýyacak tabi deðiþtireceksin bütün sevmelerin adýný kolay olmayacak yeni bir sen yapmak. Biraz zahmetli olacak, fakat yeni bir sen olacak. Bundan sonra sadece sen olacaksýn.

Kirli bir kalp, hasarlý hatýralar ve yaðmursuz bir yaþam… Hepsi geçecek zamanla, yaðmur gelmeyecek. Gövdenin sol üstünde taþýdýðýn kalp denen þey taþlaþacak
Kehanet deðil sadece önsezi… Yaðmur, yaðmur, yaðmur… Peki, bana ne mi olacak? SUSACAÐIM… Gözlerine bakýp susacaðým…


(Bir nefes Gibi öleceðiz ansýzýn… Bu susmalar, tüm Terk ediþlere armaðan olsun…)
(Sevmelerin müziði artýk notasýz! )