her gün biraz daha uzuyor küsmelerin süresi..
gidiþinin habercisi suskunluk kuþlarý
daha çok dolanýyor tepemizde bu aralar...
kýsa cümlelerimizin yerini alamýyor uzun bakýþmalar...

noktalarýn virgüllerin dolanýyor birbirine...
konuþamýyorsun...
söyleyemediklerin yanýnda oturuyor...
ve onlarý almadan kalkýp gidivereceksin biliyorum...

nüsasýný kendin alýp aslýný bana býrakacaksýn...
dilinden dökülmeyenlerin...
öyle ki ;
verdiðin sevgi açýklarý olmasa,
eþ sayacaðým seni yan masada oturana...