Bir dilek tuttun
Ýpucu bir martý tüyü, bir rüzgâr fýsýltýsý
Bir demet papatyaydý…
Belki üç beþ beyaz gül, bir kelebek kanadý…
Belki
Kumda can çekiþen denizyýldýzýydý
Ýçindeki baharý bir kýþ gecesi vurdun…

Þairdin en iyisinden
Emek verdin, iþledin tek tek düþlerinle
Ellerinle yoðurup, yüreðinle büyüttün
Gözlerinle severken, ruhunla ürküttün
Dizelerinle yarattýn kendi açmazlarýný
Dilinde sevda türküleri
Tüm hücrelere sýzdýn yavaþ yavaþ, yayýldýn…
Harf harf, her biri en içten duygularla yüklü kelimelerle
Teklifsizce hazineni ortaya koydun
Kendi labirentlerini kendin kurdun…
Ve bir gün çýkmazlarýnýn içinde kayboldun…

Zordu aþkýna özne olmak
Sadece þiirlerde yanyana gelebilirdi
Kardelenle papatya
Yýlký atlarý düþlerde koþardý pembe bulutlarda
Korkuttun….

Bir dilek tuttun
Rengârenk uçurtmalarýn ipine
Kelebeklerin kanadýna
Atlarýn yelelerine tutundun…
Hayat oldun
Aþk oldun
Nur oldun
Yarý yýkýk bir duvarda kýrýk bir tuðla oldun
Dünyanýn en zor oyununa soyundun
Ebelemek isterken sobelendin sen
Vazgeçemediðin bir yýldýzda
Vazgeçilemeyen bir mavi oldun

Suskunluðundu beni öldüren
Bendeki seni öldüren…